highlike

Amanita Design s.r.o.

Botanicula
FILE FESTIVAL
FILE GAMES

Amanita Design s.r.o. Botanicula

source: fileorgbr

Abstract:
“Botanicula” é um jogo de apontar e clicar no qual cinco pequenos seres de árvore, que são amigos, tentam salvar a última semente da árvore que é seu lar e está infestada por parasitas malignos.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: fileorgbr

Abstract:
“Botanicula” is a point’n’click exploration in which five friends, little tree creatures, set out on a journey to save the last seed from their home tree which is infested by evil parasites.
.
.
.
.
.
.
.
amanita-designnet

Botanicula is point’n’click exploration game created by Jára Plachý and Amanita Design. It’s about a bunch of five friends – little tree creatures who set out for a journey to save the last seed from their home tree which is infested by evil parasites. The original soundtrack and sound effects are created by Czech band DVA.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: amanita-designnet

Amanita Design is a small independent video game development studio based in the Czech Republic. It was established in 2003 when Jakub Dvorský graduated from the Academy of Arts in Prague with a free online flash game called Samorost as his thesis project. In 2005 Václav Blín joined as a studio animator and Samorost2 was created. Since then, we have found several excellent collaborators: musician Tomáš ‘Floex’ Dvořák, programmers David Oliva and Jan Werner, painter Adolf Lachman, sound maker Tomáš ‘Pif’ Dvořák and animator Jaromír Plachý. Besides computer games, the studio created also a couple of music videos, websites, animations, illustrations and production design.
.
.
.
.
.
.
.
source: gamesxpguol

Tudo vai bem no mundo de Botanicula, até que alguns insetos não muito amigáveis resolvem te dar algum trabalho.

E então você sai por aí explorando uma enorme árvore, resolvendo quebra-cabeças e tentando não se perder.

Botanicula é o novo jogo de aventura point-and-click da Amanita Design, o estúdio independente Tcheco que também trouxe Machinarium e Samorost. Você controla um grupo de 5 criaturas (Sr Lanterna, Sr Galho, Sr Cabeça de Papoula, Sr Pena e Srª Cogumelo), cada uma com suas próprias habilidades, tentando chegar às raízes da grande árvore. Mas, no meio do caminho tinha uma pedra, pra variar. E besouros, filhotes perdidos, aranhas troll, gênios e quebra-cabeças, muitos quebra-cabeças.

Na verdade, todo o cenário é uma mistura quebra-cabeças e labirinto. Os caminhos se cruzam, e partes dele precisam ser desbloqueadas por algum favor. Boa parte da folhagem esconde algo, e cada novo inseto que você descobre vai para um arquivo, em forma de cartas. Para conseguir progredir, você precisa estudar cada detalhe do cenário, e depois formar a solução com alguma criatividade.

Cada inseto ou planta tem seu próprio som, e cada movimento foi cuidadosamente animado, resultando numa combinação incrível de som e imagem. Sons ambiente te acompanham por toda a jornada, e toda a comunicação se dá por indicações e reações, não há uma só linha de diálogo. Boa parte dos sons, por sinal, foram feitos com a voz humana, não com instrumentos convencionais. Todo o cuidado trouxe, além da experiência incrível, um prêmio de excelência em áudio no 14º Independent Games Festival.

Mas, como todo jogo, ele não foi feito para agradar a todos. Se você não gosta de quebra-cabeças, labirintos, exploração ou não tem muita paciência pra descobrir alguma solução para os problemas do jogo, fuja. Vale notar também que depois de um tempo, a exploração fica um tanto repetitiva, mas a diversidade de ambientes acaba amenizando um pouco a situação.

Botanicula vem com o The Humble Botanicula Debut, um Humble Bundle dedicado a apresentar o jogo para o mundo. Além dele, vêm inclusos Machinarium e Samorost 2, além das trilhas sonoras dos três jogos. O preço tem apenas um valor mínimo, um centavo de dólar. Pagando $5 ou mais, você leva também os três jogos na Steam, e pagando mais que a média (que está girando em torno de $9), leva o filme Kooky e mais um jogo, Windosill. Todos os jogos são compatíveis com Windows, OS X e Linux. Os requisitos de sistema de todos os jogos podem ser vistos nesta página.

Após o fim a finalização deste Humble Bundle (daqui a 10 dias), o jogo custará $9.99 pela Steam e Mac App Store e não incluirá a trilha sonora e jogos adicionais. A versão vendida pela GOG, porém, trará alguns brindes exclusivos.
.
.
.
.
.
.
.
source: gamesajare

Si nos describen X como “algo infantil” seguramente pensemos en algo simplón, ñoño y lleno de animales que gritan y comen donuts. Algo de segunda, reservado a que los nenes no den la tabarra, no tiren de la cola del perro ni cerillas encendidas por la ventana. Pero esto no ha sido siempre así.

El problema básico es que un ejército de pedagogos locos empezaron a estudiar y a observar a los infantes para, después de la cuarta pedrada en la cabeza, concluir que lo mejor era tratar a los niños como tontitos y llevando chichonera; también se pidió a las más altas instancias, los Lannister por lo menos, que no se les diera café de Colombia para merendar, que les dieran una achicoria aguada con unas gotitas de miel. Así con todo.

Con esto a la pequeña Casilda y al regordete Timoteo les empezaron a dar “sus cositas, propias de su edad” adaptadas y enriquecidas con cucharones de azúcar de medio kilo, y se les dejó de tratar como pequeñas personas con poca muy poca experiencia en los trolleos de este foro que llamamos Elvivir.com

Así la infancia se convirtió en otro target del marketing con cash flow a punta pala y nos robaron muchas cosas.“Pumbi y los tres casualones” sustituyó en los videoclubs de cintas Beta a “Sabrina contra Jaimito” y a “Los tres cerditos: La vendetta”; por no empezar a hablar del injusto sello, que cayó como una losa en la riquísima literatura que se llamaría desde entonces “infantil” cuando en realidad debería llamarse universal.

Ahora si les digo que Botanicula es un juego “infantil”, quisiera que me entendiesen:

Botanícula es uno de esos juegos dirigido a niños, niños grandes y mayores; personas que mantienen aún esa capacidad de asombro, de entrega y de maravilla. Hablamos de ese punto cero tan intenso en los niños, ese nirvana, esa pasión y curiosidad desbocadas , ese espíritu pánico y, porque no, ese arrebato que Zulueta tan bien describe en su película del mismo nombre.
¿Qué nos proponen los fieras de Amanita, los mismos monstruos del estupendo Machinarum?

Una preciosista fábula en la que en un mundo arbóreo, tremendamente orgánico, aunque en realidad no se sabe dónde empieza lo biológico y termina lo onírico. Un ecosistema poblado por los seres más fantásticos y simpáticos vistos en mucho tiempo, y un humor blanco exquisito.
Un mundo con reglas y lógicas desconcertantes que nos harán sonreír al descubrir cómo funcionan, con su propia mitología: La creación de estos “árboles” a través de unas esferas/semillas de luz y de cómo una especie de arañas negras los devoran y matan.

Intentaré no desvelar nada, pero baste decir que el juego comienza cuando a uno de estos seres (yo lo llamo “Avellano”, que no Avellone) le cae una de esas semillas en la cabeza y tiene una visión, que se convierte en su misión: Juntarse con sus amigos y proteger esa semilla, acaso de esperanza, de la negrura que ya está invadiendo su hábitat.

En esta amable aventura de point & click, incluso sin click en algunos casos, nos encontraremos con puzles muy sencillos, que no simples, y bastante intuitivos si nos dejamos guiar por el particular lenguaje visual y musical del juego: Pocos cosas son obvias en este surrealista universo, pero las soluciones están casi siempre a mano o bastante cerca.

Baste decir que, por ejemplo, uno de esos puzles consiste en mover una hoja para que un moscón beba la savia y se emborrache, vomitando sobre un caracolillo, y algún otro pase por utilizar a uno de nuestros compañeros en concreto y no a otro.

Otros muchos serán originales mini-juegos que van desde una carrera de mariquitas (con un maldito tramposo repelente), un partido de voleyball e incluso un viaje psicodélico con peor o mejor resultado, con mejor o peor viaje, dependiendo del simpático vegetaloide que beba de una misteriosa espita.

¿Es tan sencillo? Mucho, pero, y siempre hay un pero, en este juego da la sensación de que los puzles estorban, que los árboles no nos dejan ver el bosque, pues es tal el derroche de humor y originalidad cuando los resolvemos que nos harán reír, sonreír o emocionarnos, cuando no todo a la vez. Es tan cuidado el detalle que incluso habiendo resuelto algunos “lugares” veremos que la acción que allí se desarrolla es diferente, provocándonos de nuevo, sí, como mínimo una sonrisa. Como cuando… ¡Silencio!

El colorismo preciosista (excepto en la última parte tremendamente expresionista y amenazadora, puro negro, blanco y rojo), el barroquismo sonoro (la música y los efectos están cuidadísimos) y sobretodo, insisto, la simpatía, jolgorio y fascinación que nos transmite, nos indica muy bien para qué está hecho Botanícula: para deleitarse y rescatar a ese niño que llevamos dentro debajo de los empastes y las facturas sin pagar. Les aseguro que después de las 4 horas que dura (en varias sesiones, como las cosas buenas) parece que hemos estado toda una vida con él, y que nunca ha faltado en nuestra colección. Es posible que hasta algunos sean mejor personas y todo.

El placer de aprender/compartir un lenguaje común que no recordábamos, hecho de música, colores, humor, ternura y amenaza y terror (pues esa es la vida de un churumbel señores) es algo que les recomiendo encarecidamente.
Botanicula es un juego, no, es un JUEGO, y como tal uno debe relajarse y entregarse bien duchado de cuerpo y mente a estos barroquísimos retrablos que nos sorprenderán, nos harán reir y nos seducirán como pocos juegos saben hacer. Es un JUEGO-FÁBULA, que nos transmite grandes cosas con su apariencia “infantil”:

Porque al fin y al cabo este es un juego sobre la vida, la muerte y la renovación, sobre la lucha del bien y el mal, sobre la importancia de cada onírico personaje por pequeño que parezca, sobre la amistad, y esas son unas cosas tan vitales, que adecuadamente envueltas y adornadas se pueden escuchar miles de veces porque nunca terminamos de haberlas aprendido bien.

En una frase torera: Botanicula es “majia” de la buena, de la de verdad, y pura capacidad para evocar y conmover.
.
.
.
.
.
.
.
source: golemde

Der Vergleich kommt nicht von ungefähr, denn oft schaut und hört der Spieler mehr zu, als dass er richtig spielt. Dialoge gibt es nicht, nur selten tragen die Figuren einzelne Objekte im Inventar. Einen Großteil des Abenteuers über wandert der Spieler von Bildschirm zu Bildschirm und klickt wahllos alles im Sichtfeld einmal an. Die meisten Hürden lassen sich so wie von selbst überwinden.

Wird ein Objekt gebraucht, weist Botanicula darauf an passender Stelle zum Beispiel mit Comic-Denkblasen hin. An anderen Orten kann der Spieler sein Inventar gar nicht erst anklicken. Dank dieser Hilfen ist der Titel wie geschaffen für Kinder und Gelegenheitsspieler, Adventure-Profis fühlen sich dagegen unterfordert.

Was neben Klangkulisse und amüsanten Figuren den Spaß an Botanicula ausmacht, ist der Reiz des Unvorhersehbaren. So sehr es dem Spiel an Logik fehlt, so sehr glänzt es mit Überraschungen. Der Spieler klickt beispielsweise auf ein Samenkorn, aus dem ein riesiger Apfel wächst, der auf eine Wippe hüpft und die Hauptfiguren so in den Weltraum katapultiert. Dort beobachten sie die Mondlandung eines kleinen Astronauten. Der Ausflug bringt sie in ihrem Abenteuer zwar nicht voran, ereignisreich und sehenswert ist er aber allemal. Szenen wie diese ereignen sich in Botanicula von Anfang bis Ende reihenweise.

Von Zeit zu Zeit muss der Spieler auch einfache Minigames bewältigen. Er setzt dann etwa mit einer Kurbel ein Riesenrad in Betrieb oder beweist sich in einer Partie Tischtennis.

Botanicula

Daedalic Entertainment hat Botanicula zum Preis von rund 20 Euro veröffentlicht. Das Programm funktioniert auf PC und Mac. Im Mac App Store kostet der Titel sogar nur 8 Euro. Die USK hat eine Altersfreigabe ab 6 Jahren erteilt.

Fazit

Botaniculas Baumwelt fasziniert mit kreativer Gestaltung und ungewöhnlichen Ideen. Die Reise von Nuss, Ast, Pilz, Feder und Mohnknospe hätte auch als kunstvoller Zeichentrickfilm überzeugt. Genrefans vermissen knackige Rätsel, die logisches Denken und Kombinationsgabe erfordern.

Wer damit leben kann, dass Botanicula mehr Erlebnis als Spiel ist, sollte den sympathischen und günstigen Titel nicht verpassen. Mit seiner verrückten Soundmischung und vielen lustigen Momenten eignet sich das Adventure besonders gut zum abendlichen Entspannen oder gemeinsamen Daddeln mit der ganzen Familie.
.
.
.
.
.
.
.
source: games-arenaro

Habar nu am ce am jucat. Dupa Lone Survivor, de saptamana trecuta, nu credeam ca o sa mai dau pentru o vreme de un joc in stare sa ma lase intr-o stare de confuzie permanenta ore-n sir, dar am reusit. Sau mai bine zi, Amanita Design a reusit. Creatorii lui Machinarium au revenit cu un nou titlu, numit Botanicula, a carui caracteristica definitorie ar fi ca iti permite sa intelegi ce vede, aude si simte o persoana care a fumat un lan de canepa, a cazut intr-un rezervor de LSD sau a dat peste rezerva de ciuperci halucinogene a lui Mario. Totul din confortul propriei case, si perfect legal in orice tara. Nu stiu cum sa descriu jocul astfel. Este un exemplu glorios al acelei manii creative care separa vehement industria jocurilor in doua parti, cea care face bani si cea care face jocuri. Nici macar in Japonia nu cred ca vei vedea ceva de o asemenea ciudatenie. Bine, poate nici chiar asa, dar foarte aproape.

Si nu este o chestiune de stil grafic. Am vazut multe titluri care aratau bizar, dar sub straturile nebuniei artistilor se afla un joc traditional. Da, Botanicula arata bizar, dar acesta este doar inceputul. Mediul sau imaginativ si scenele ce nu au nici un alt motiv in existenta decat sa te faca sa te intrebi daca nu ai luat cumva prea multe analgezice pentru durerea de masea, cam la fel ca scenetele animate marca Monty Python, reprezinta un preludiu pentru modul in care se desfasoara jocul in sine. Defapt, poate ca preludiu nu este un termen corect, asta ar presupune ca la un moment ar inceta. Nu. Stilul vizual bizar, scenetele demne de halucinatii induse de inhalat monoxid de carbon(desi daca ma gandesc mai bine, asta ar fi Lone Survivor, monoxidul te face sa crezi in fantome) si mediul sau ce arata de parca Willie Wonka s-ar fi apucat de gradinarit continua sa injunghie in mod constant pe parcursul jocului acele parti din creier care incearca sa gaseasca ordine si logica in univers.

Gameplay-ul ii da o mana de ajutor in aceasta privinta. Botanicula se imbraca in straiele unui joc de aventura point&click la care controlezi un bat, o aluna, o ciuperca, o ghinda si… un fel de frunza. Insa legaturile cu acel gen de jocuri sunt mai mult tangentiale. Da, dai click pentru a face lucruri, dar lucrurile pe care le faci sunt rare ori un rezultat al deductiei logice, fiindca lumea in care este plasat totul sfideaza atat de mult conceptul incat numai daca ai o minte excesiv de creativa si capabila sa inteleaga concepte foarte abstracte, vei fi in stare sa il termini fara sa fii nevoit sa arunci macar o data ochiul peste indicii adunate de pe internet. Structural, nu ar fi greu de inteles, mergi de la un ecran la altul, aproape fiecare avand cate o provocare ce trebuie sau nu sa fie completata. Unele sunt obligatorii, unele nu, spre exemplu, ademenirea unei libelule catre un grup de chestii albe muzicale ce zici ca sunt fructe nu este ceva obligatoriu, ci doar un lucru pe care il poti face pentru ca jocul sa fie mai ciudat. Obiectivele obligatorii vor implica de obicei ocolirea unui obstacol sau gasirea unui anumit numar de obiecte care vor permite trecerea la o noua zona din maritul copac al vietii. Ca nivel de dificultate, jocul se ridica la cote destul de inalte, fiindca cel mai des habar nu am ce fac sau de ce. Varietatea interactiunilor cu mediul este prea mare pentru a putea fi creata o rutina in care sa poti intra rapid. Intr-un moment trageam un liliac de cap, intr-altul dirijam o orchestra de omizi, altadata trasam traiectoria unei ape curgatoare catre un vlastar, la un moment cream broaste si melci cu un aparat bizar si multe alte bazaconii, toate cu efecte diferite, cauze diferite, motive diferite, pe care nu le intelegeam deplin decat dupa ce le-am indeplinit. Chiar si-atunci, doar cu aproximare.

In ciuda acestei confuzii generale pe care o poate crea simpla traversare a unui ecran de la stanga la dreapta, Botanicula te tine captiv. Vrei sa mergi mai departe fiindca ceea ce urmeaza ar putea fi si mai bizar, sau cel putin, poti fi sigur ca nu va fi ceva ce ai vazut anterior. Continua sa te atraga prin ciudatenia sa, prin unicitatea existentei sale. Si in acelasi timp, din acest ocean straniu rasare o poveste foarte bine redata, numai prin imagini. Fara text, fara dialog, fara jurnale, fara nimic, doar imagini din care vei afla exact ce se intampla si de ce. Realizare este comparabila cu opere precum Samurai Jack in modul in care reuseste sa isi redea subiectul. Este oricum destul de simplu, o creatura ce seamana cu un paianjen mare si negru incearca sa devoreze copacii plini de viata ai lumii, iar in ultimul ramas, ultima samanta incearca sascape si este gasita de ghinda pomenita anterior.

Este o calatorie a fanteziei pure printr-o lume pe care cu greu o pot descrie in cuvinte. Pur si simplu nu am suficienta creativitate pentru a-i face dreptate. De aceea, va incurajez sa il jucati. Indiferent daca va plac, sa zicem, jocurile de aventura—fiindca asta incearca ocazional sa fie—sau nu, in cazul in care va permiteti sa dati 10 dolari pe el (recomand versiunea de pe gog.com ce nu are DRM), sariti pe el. Il recomand si celor care isi petrec timpul pe la acele magazine de ierburi naturiste. Indiferent ce inhalati, nimic nu se va apropia de experienta oferita de Botanicula. Sau daca vreti sa aveti parte de un efect comparabil cu accelerarea-decelerarea cervicala, jucati-l laolalta cu Lone Survivor, o sa zbierati dupa normalitatea banalei realitati in timp record.
.
.
.
.
.
.
.
source: aquab0nfr

Amis de la nature venez à moi, nous allons rencontrer cette fois ci un petit jeu indépendant dans le pur style des Point & Click en 2D. Je ne suis pas un grand fan des ballades en forêt, de la cueillette des champignons et autres ingrédients culinaires (que je préfère largement manger que cueillir), néanmoins c’est dans la forêt que nous partons aujourd’hui et voyons ce que nous allons y trouver.

Botanicula, rien que son nom fait peur et il y a de quoi. Dans une petite forêt loin de tout, vivaient paisiblement et en communauté bon nombre de végétaux et d’animaux, la paix règnait. Cela ne dura pas car un monstre ressemblant à une araignée velue et tout de noir vêtu, se mit à avaler toute vie sur son passage, lui permettant de gagner en taille et donc en force.

C’est donc à cette menace que nos très attachants amis que vous allez incarnez vont devoir échaper. Pour cela vous progresserez sur les branches des arbres, rencontrant des êtres plus étranges et amusants les uns que les autres. Des obstacles et de vils êtres seront également sur votre chemin, votre but sera donc de les contourner pour avancer et d’aider ceux qui auront besoin de votre aide comme une mère ayant perdu ses enfants ou le maire d’un village ayant perdu ses… poulets.

Vous aurez compris que le jeu ne manque pas d’originalité et d’humour. Ce qui m’a le plus frappé dans ce Point & Click en 2D qui se déroule plan par plan c’est que le décor est toujours en mouvement. Vous aurez toujours une petite bestiole pour vous divertir avec bien sûr la possibilité de lui cliquer dessus ou sur le décor pour bénéficier d’une petite animation pas toujours utile mais toujours plaisante.

Dans ce jeu vous aurez de petites énigmes à résoudre, des objets à collecter, à utiliser, comme dans tout Point & Click qui se respecte. Vous aurez parfois à utiliser le décor pour avancer, parfois vos propres personnages, vous devrez choisir lequel est le plus approprié à effectuer une certaine tâche mais rien ne vous oblige à réussir du premier coup, rater vous gratifiera d’une petite animation en plus.

En plus d’une carte que vous ramasserez au début de votre aventure, un bestiaire regroupant toutes les formes de vie que vous avez pu rencontrer est disponible dans votre menu. Il vous permettra de revoir l’animation des bêbêtes rencontrées ainsi que le bruit qu’elles font si bruit il y a. Vous pourrez également revoir certaines cinématiques, notamment celles ayant un rapport avec ce qu’il s’est passé lors de l’arrivée du grand méchant.

Comme je vous le disais, dans ce jeu rien ne vous oblige à tout réussir du premier coup. Vous avez le temps de résoudre les énigmes à votre rythme et il est relaxant de contempler les décors qui sont vraiment magnifiques. De plus la musique est tout à fait adaptée et très plaisante tout comme les petites voix de nos personnages. Ah qu’il est agréable et rigolo d’entendre crier “youhou” lorsqu’ils sautent par dessus un petit obstable alors que vous êtes en plein creusage de tête.

J’ai beaucoup accroché à ce petit jeu qui au final s’avère bon sous tous rapports que cela concerne les sublimes graphismes en 2D, la musique et les voix des bestioles ou encore le Gameplay très simple à prendre en main car jouable entièrement à la souris. Le scénario n’est peut-être pas très original et 5 heures suffiront à boucler le jeu, il n’en reste pas moins plaisant d’essayer d’assister à toutes les petites cinématiques cachées et de remplir entièrement votre bestiaire. Les plus jeunes s’en donneront à coeur joie mais ils auront besoin d’aide car certaines énigmes demandent parfois bien des recherches.
.
.
.
.
.
.
.
source: igrorama

Naći sebe u igrama samostalnog razvojnog tima Amanita Design znači otkrovenje. Dok se budete lomili o prve prepreke nećete se plašiti da će vam inteligencija biti urušena i maksimalno testirana, već će na probi biti kreativni i radoznali um. Počeće da liči na dečiji. Senzacija boja koja se upije onog trena kada pokrenete igru Botanicula ravno je ponovnom proživljavanju prelepog iskustva avanture Machinarium. Ne možete da odolite tako lepom prvom utisku, a to, poznati nam Česi vrlo dobro razumeju.

Koliko veliki i neverovatno prostoran može da bude jedan majušni svet.

Botanicula je priča o biljkama, što vam prijatna uvodna sekvenca objašnjava do najmanjih mogućih detalja. Taj mikrokosmos bi mogli samo da zamislimo, čak i uz redovno gledanje Discovery kanala, ali on je tu i nalazi se pored i oko nas u prirodi. Samo ga ne osećamo i ne vidimo, bar ne dovoljno. Kada jednom drvetu i njegovom semenju zapreti opasnost od paukolikih parazita koji mu isisavaju život, pet nesvakidašnjih heroja moraju da ga spasu. Mr. Lantern, Mr. Twig, Mr. Poppy Head, Mr. Feather i Mrs. Mushroom je ta ekipica koju ćete voditi. Naravno, i oni su pripadnici nekog roda biljaka, a kog, to ćete saznati sami. U svakom slučaju, poimanje o prirodi uzdrmaće visokostepeni botanički zemljotres.

Vuk među ovcama.

Da krenemo od prvog iskustva, a to je kompletan dizajn ovog naslova. Igre tima Amanita Design odlikuje poseban izgled razvijan u programu Flash. Zbog tehničkog olakšanja i blaže zahtevnosti za programiranjem, razvojni tim ima slobodu da većinu stvari sam nacrta, te da ih dalje ukomponuje po spostvenoj želi. Posebno na tome zahvalite gospodinu Jaromiru Plahiju (Jaromír Plachý), jer čak i tako “olakšani” posao nije jednostavan. Naprotiv, dok su se igrali izgledom, napravili su svet biljaka živopisnih boja i neobičnih oblika. Jednostavno rečeno, oduzima dah i ostavlja vas zamišljenim, ali pre svega oduševljenim. Jer gotovo da ne možete da poverujete da je moguće da tako nešto postoji.

Prići ili ne, pitanje je sad.

Svaka deonica igre je posebna priča za sebe. Ako ste se obreli u, obasjanom Sunčevom toplotom, svetlom delu krošnji razgranatog drveta, te gledali energične živuljke kako žive svoj svakodnevni i brz život, onda će vam negde pri zemlji i ka dnu gde je smešteno korenje sve biti potpuno strano. Kao i u najvećim dubinama naših okeana, gde mrkli mrak vlada. Neko će pomisliti “Vanzemaljci!”, a totalni zanesenjak će, verovali ili ne, da uzme lupu i da protrči po bašti da vidi šta je to propustio od kada se rodio.

Sve kosmičke sile biljnog sveta na jednoj majstorski ilustrovanoj slici.

Za sve što ste pretpostavljali da je malo, videćete izbliza u krupnom planu. Razumljivo, priroda mora biti funkcionalna da bi imala smisao postojanja. Tu nastupa klasična žanrovska dilema tj. da li Botanicula spada u žanr “običnih” ili grafičkih avantura. Ergo, priroda, uključujući i generalnu pozadinu igre, budna je i oživljava. Dodirnite je levim klikom miša, pomerite kursor preko ekrana, i odgovoriće vam. Čini li vam se da neko spava? Nema veze, budite ga, pa ako izusti i koju neartikulisanu biljokoliku psovku neće vam biti žao. Šalu na stranu, nije svaki NPC koga sretnete zlonameran. Imat u i onih koji će vam pomoći, tražiti pomoć od vas ili vas preneti u drugu deonicu. Poput “džinovske” pčele.

Alo taksi! Treba mi prevoz do sledeće grane.

Dakle, okruženje odgovara na dodir, te je sistem igranja kao kod Point&Click avantura, samo sa izraženim grafičkim stilom gde su važne zagonetke u okruženju. Jedini problem kod ovoga biće vam taj da nešto nećete biti u stanju odmah da primetite, dok ćete biti u prilici da se uhvatite za neku nevažnost vrlo često. U svakom segmentu igre možete da pokupite karticu nekog NPC lika tako što ćete u okruženju napraviti neki poseban redosled kliknutih stvarčica ili jednostavno kliknuti na njega. To mu dođe kao mini igra traženja. Nema nikakve posebne nagrade, ali eto postoji da podstakne istraživanje.

Uočite jednu poznatu facu sa slike.

Ipak, sve se svodi na sakupljanje određenih predmeta, čiji broj eksponencijalno raste, uključujući i vreme potrebno da rešite zagonetke, što ste dalje u priči. Same zagonetke su lake za rešavanje. Čak mislim da se sam stepen lakoće ne menja toliko, već pokušava da se održi u jednoj konstanti. To je super, jer bi i dete moglo da odigra ovu igru i da je pređe. Blaga doza umora od traženja predmeta će skoro uvek biti zgromljena porivom za istraživanje, ali pri kraju ume da bude gusto. Ne kažem da ćete se smoriti i odustati, već da ćete biti zatrpani istraživanjem od koga će vam biti potreban blagi dnevni odmor.

Začudili bi ste se kada bi vam rekao da je ovaj “grad” potpuno mobilan.

Botanicula je relativno kratka igra, na žalost, a brzo se pređe ako znate šta da radite. Pored dizajna i šaljivih NPC likova, pruža vam mogućnost da čujete neke od najboljih muzičkih numera u svetu igara, instrumentale koju je većina odavno prebacila na omiljeni muzički plejer. Za muziku je zadužen češki alternativni bend DVA i zbog nje ovim majstorima skidam kapu. Žablju pesmu od tridesetak sekundi sam puštao, slušao i pokušavao da upamtim više nego bilo koju muzičku temu iz jedne igre. Još samo kada bih znao kako da se oduprem želji da je odslušam još jednom, ali šta ću kada mi je neprestano u ušima.

Ne, ne više, ne mogu da slušam…must resist!

Zato što je igra rađena u Flash-u kao što sam napomenuo, pomislili biste da bi bilo kojih tehničkih problema, jer ova Adobe platforma je poznata po tome. Međutim, čak i na mobilnim telefonima, koji sa ovom platformom itekako imaju najveći problem, igra super radi. O PC izdanju ne moram ni da pišem išta. Bagovi ne postoje, to je misona imenica za ovaj nezavisni razvojni tim.

Neko sanja košmare, drugi poznate muzičare koji im sviraju na žurci.

Kako je Botanicula prošla izuzetno uspešno kod šire publike, te je dobila razne nagrade, uključujući i onu za muziku, Amanita Design su se bacili na rad trećeg nastavka prve igre koju su objavili. Reći ću vam jednostavno, uzmite Botanicula-u. Preporučite je mlađem bratu, sestri, mami, tati, baki, deki, vegetarijancima, mesožderima, ma kome god želite. Blesavo, ali ovo je jedna od retkih igara koje možete preporučiti široj publici publici od 7. do 107. godina i da budete sigurni da će da im se svidi. Zato je preporučujem i vama dragi čitaoci, ponovo, jer na Steam-u košta svega 8 evrića. Praktično ništa. A onda, kada je odigrate, dogovorićemo se ko će da časti za posetu botaničkoj bašti.
.
.
.
.
.
.
.
source: verycd

享誉全球独立游戏界的《机械迷城》的开发商Amanita Design日前公布了他们的新作《植物精灵》首支预告片。
与《机械迷城》的工业元素不同,《植物精灵》有着色彩华丽的治愈系风格,同时该作也被称作环保题材游戏,描述有害的生物威胁森林的生态,5位精灵战士前来保护森林,守护植物种子。被有害生物污染的植物会以黑白来表现,非常细腻的艺术风格。
.
.
.
.
.
.
.
source: uwes-adventureseitede

Geschichte:

Spinnenartige Wesen, bösartig und mit Tentakeln bewaffnet, greifen die friedlichen Bewohner eines Baumes an und zerstören in ihrer unersättlichen Gier, alles was ihren Weg kreuzt. Ob Blatt, Halm, Käfer oder Schnecke: Nichts und niemand ist vor ihnen sicher. Da fassen sich fünf tapfere Baumbewohner ein Herz und machen sich auf, das letzte Samenkorn vor den schrecklichen Invasoren in Sicherheit zu bringen. Dabei müssen Mr. Lantern, Mrs. Mushroom, Mr. Twig, Mr. Poppy Head und Mr. Feather ihren ganzen Einfallsreichtum und ihre individuellen Fertigkeiten einsetzen, um die Hindernisse und Gefahren auf ihrer waghalsigen Flucht zu meistern.

Das gierige Spinnenwesen saugt dem Baum das Leben aus

Grafik
Die Grafik von “Botanicula” lässt sich nur mit einem Wort treffend beschreiben: traumhaft! Der farben- und formenprächtige Bilderreigen hat etwas Magisches an sich und lässt den Spieler, diese Welt im Kleinen, wie in einen fantastischen Traum versetzt, erleben. Es sind die unzähligen kleinen Animationen und das geschickte Zusammenspiel von Form, Farbe und Licht, die der von Hand gezeichneten Grafik eine unvergleichliche Intensität und eine ganz eigene Lebendigkeit verleihen. Die Bilder, die wir euch zur Veranschaulichung, wie in jedem Test, vorstellen, werden dem tatsächlichen Seh-Erlebnis bei weitem nicht gerecht. Und dann sind da ja auch noch die Spielfiguren: Ein kunterbuntes Panoptikum voller seltsamer, manchmal bizarrer, manchmal drolliger Geschöpfe bereichert das Spiel und der sprühende Ideenreichtum, den die Entwickler bei deren Gestaltung an den Tag gelegt haben, sorgt immer wieder für gelungene überraschende Auftritte. Manche dieser Ideen lassen auch ein Vorbild erkennen: Da lässt eindeutig “Matrix” grüßen.

Die drolligen ‘Kulleraugen’ singen im Chor

Verpackung, Installation & Steuerung
“Botanicula” ist auch von außen schön anzusehen: In der, mit hellen frischen Farben sehr hübsch gestalteten, Schachtel, findet sich die DVD-Box mit der Spiel-DVD und dem Handbuch. Der limitierten Erstauflage liegen außerdem ein Poster und eine CD mit dem Soundtrack zum Spiel bei. Die Installation ist keine große Sache, verlief schnell und reibungslos und schon nach wenigen Minuten kann man das Spiel starten. Die DVD kann nach der Installation aus dem Laufwerk entnommen werden. Gesteuert wird ausschließlich mit der linken Maustaste. Am unteren Bildschirmrand befindet sich das Spielmenü, das aufklappt sobald wir den Mauszeiger in diesen Bereich führen. Dieses kleine Menü bietet auf einen Blick alles, was das Spielerherz begehrt: Die Möglichkeit zum speichern/laden, sowie ein ganz neues Spiel zu starten oder das aktuelle zu beenden. Außerdem lassen sich von hier aus auch Einstellungen vornehmen und ohne großen Umstand, die Lautstärke regeln. Das Spielmenü kann man auch mit der Esc.Taste aufrufen. Kleines Minus: Es stehen insgesamt nur 6 Speicherplätze zur Verfügung.

Die Fünf haben Spaß: Auf dem Rummel und …

Ton und Musik:

“Botanicula” wird erst so richtig lebendig durch die Vielfalt an Klängen und Geräuschen: Die tschechischen Musiker der Band DVA sorgen mit ihrer stimmungsvollen Untermalung für genau die Atmosphäre, die zusammen mit den fantastischen Bildern und den bemerkenswerten Animationen für magische Momente sorgt. Die perfekt darauf abgestimmten Geräusche verhelfen jedem einzelnen, der zahlreichen Geschöpfe, die den kleinen Helden auf ihrer Reise begegnen, zu einem gelungenem Auftritt. Erst durch dieses harmonische Zusammenspiel von hör- und sehbarem Erlebnis entfaltet sich die ganze beeindruckende Wirkung des Spiels. Dass in Botanicula nicht gesprochen wird, fällt – wenn überhaupt – nicht negativ, sondern nur positiv auf: Zum einen unterstreicht es noch, die Fremdartigkeit dieser Welt und zum anderen verstehen wir auch ganz ohne Worte, worüber Käfer, Zweig & Co sich unterhalten.

… bei einem Konzert ihrer Lieblings-Band

Rätsel:
Mein 1.Eindruck war, dass es in der Baumwelt von “Botanicula” nicht viel mehr zu tun gibt, als jeden Zweig, jedes Blatt und jeden Halm umzudrehen, um zu entdecken, was sich dahinter verbirgt. Später habe ich dann gemerkt: Es stimmt! Es geht im Großen und Ganzen tatsächlich nur darum, jeden Zweig, jedes Blatt und jeden Halm umzudrehen, aber … ABER: Das “umdrehen und entdecken” macht so viel Vergnügen, dass ich mich schon sehr bald dabei ertappte, voller Vorfreude auf das nächste erstaunliche Geschöpf oder die nächste entzückende Animation die Umgebung gründlich nach weiteren Zweigen, Blättern und Halmen abzusuchen. Es gibt auch ein paar einfache Inventarrätsel, aber der Clou des Spiels ist eindeutig das sammeln der Porträtkarten: Jedes Geschöpf, dem die Fünf unterwegs begegnen, erhält seine eigene Porträtkarte, die alle in einer Galerie ausgestellt werden. Bei einigen genügt es, wenn man sie entdeckt und anklickt, doch bei anderen Wesen muss man erst noch eine bestimmte Aktion ausführen. Die vollständige Sammlung enthält 123 Karten und es ist eine echte Herausforderung sie alle der Galerie hinzuzufügen.

Auch die Siedlung des Kastanien-Volks ist in Gefahr

Fazit:
“Botanicula”ist vor allem eins: Ganz anders. Es lässt sich mit keinem Abenteuer, das ich kenne, vergleichen. Selbst mit dem bemerkenswerten Vorgänger Machinarium hat es kaum etwas gemein. Ob man dieses Spiel tatsächlich als Adventure bezeichnen kann, sei mal dahin gestellt, aber dieses “Ganz anders” steht klar für: Ein ganz besonderes Spielerlebnis. Und die Betonung liegt dabei auf Erlebnis. Die traumhaft schöne, liebevoll von Hand gezeichete Grafik und der perfekt darauf abgestimmte Klangteppich, aus Musik und Geräuschen, versetzten mich ein ums andere Mal in Erstaunen und diese absonderliche Welt mit all seinen Bewohnern hat mich vom ersten bis zum letzten Augenblick fasziniert. “Botanicula” entfaltet eine Magie, wie man sie mit wenigen Worten nur sehr unzulänglich beschreiben kann. Ich kann euch dieses wunderschöne kleine Spiel nur ans Herz legen: Amanita Design beherrscht die Kunst uns in unsere Kindheit zurück zu versetzen und die Welt um uns herum mit staunenden Augen zu betrachten. Seht selbst und lasst euch bezaubern.
.
.
.
.
.
.
.
source: p30gamers

بازی معمایی و زیبای Botanicula. اگر با بازی های Amanita Design نظیر Samorost و Machinarium آشنا هستید و یا به بازی های معمایی با طراحی و گرافیک متفاوت و زیبا علاقه دارید، شاید بخواهید بدانید که بازی دیگری از Amanita Design با نام Botanicula در راه است.

Botanicula مانند Machinarium، به وسیله Adobe Flash ساخته شده، شامل مجموعه ای از معماهاست و نحوه کنترل بازی به صورت اشاره و کلیک می باشد. داستان بازی در مورد گروهی از ۵ دوست که موجوداتی ریز میباشند در جریان است که در یک درخت کوچک زندگی میکنند و از آخرین هدفشان نجات دادن آخرین دانه درختی است که در آن زندگی میکنند که این دانه به انگلی شیطانی آلوده شده است

این بازی حول حل معماهای گوناگون میباشد که به دوستداران این سبک بازی حتما توصیه میشود که این بازی را امتحان کنند. این بازی در سایت گیم اسپات توسط منتقدان امتیاز ۸٫۵ را دریافت نموده که برای یک بازی کم حجم یا در واقع mini-game امتیاز بسیار خوبی میباشد.