highlike

jason decaires taylor

贾森·泰勒
ג’ייסון טיילור
ジェイソン·テイラー
제이슨 테일러
Джейсон Тейлор

ocean atlas

jason decaires taylor   ocean atlas

source: refreshersk
Britský sochár Jason De Caires Taylor dokázal skĺbiť umenie a pomoc prírode. Jeho diela sa stávajú umelými útesmi, ktoré priťahujú morský život a spolu s ním sa neustále premieňajú. V Karibskom mori neďaleko mexického Cancúnu sa nachádza najväčšie podmorské múzeum sveta. Ľudské postavy sú v životnej veľkosti a upozorňujú vplyv človeka na životné prostredie. Je síce trošku komplikované galériu navštíviť, ale nie je to zas až taký problém, ako by sa na prvý pohľad mohlo zdať. Sochy sú v hĺbke niekoľko metrov. Buď si oblečiete neoprén a pôjdete si ich pozrieť zblízka, alebo sa môžete k sochám dostať aj v špeciálnej lodi s priehľadným dnom.
Museo Subacuático de Arte (MUSA) predstavuje asi 400 sôch v životnej veľkosti a nachádza sa v 9 metrovej hĺbke pri Cancúne (Isla Mujetes, Mexiko). Inštalácia prebehla pred dvoma rokmi a od tej doby si tu našli domov tisícky morských živočíchov. Uvidíte tu nahé ženy, starcov, deti , proste ľudí všetkých možných charakterov. Každá socha má jedinečný výraz. Tento projekt je najväčšia a najambicióznejšia atrakcia nachádzajúca sa pod morskou hladinou.
Sochy vznikali podľa konkrétnych ľudí. Skulptúry zaberajú cez 400 m2 morského dna a všetky dohromady vážia okolo 180 ton. Na dno ich autor inštaloval pomocou obrovských žeriavov.
Sochy s prírodou úplne splynuli. Na sochách a aj v nich (majú vyvŕtané otvory) sa darí rybám, chaluhám a ďalším morským živočíchom. Sochy sú vyrobené z materiálu, ktorý vyhovuje týmto podmorským tvorom a to bol aj hlavný zámer. V okolí sa potápa stotisíc turistov ročne a autor chce týmto projektom odlákať ich pozornosť od útesov. Masy potápačov totiž tento útes ohrozujú a prispievajú k jeho zániku. Cancun Marine Park, kde sa galéria nachádza, patrí medzi najnavštevovanejšie vodné plochy na svete.
J.D.C.Taylor má za sebou podobných projektov viac. Jeho sochy nájdete aj pri ostrove Grenada v Malých Antilách a aj v Canterbury vo Veľkej Británií.
.
.
.
.
.
.
source: ketchstudio
Il 71% della Terra è coperto d’acqua, non per niente viene chiamato Pianeta Blu.
Da sempre l’immensità degli oceani hanno ispirato libri e film. Il fascino del Grande Blu, dove lo sguardo si perde verso l’infinito e l’infinito si fonde col blu creando una barriera di buio, lì dove in pochi hanno il coraggio di andare.
Jason deCaires Taylor il blu profondo lo conosce bene, esperto sommozzatore ha iniziato la sua carriera fotografando i fondali marini sparsi nel mondo.
Laureato alla Camberwell College of Arts Institute of London in scultura e ceramica, Taylor ha da subito concentrato la sua arte sull’affinità tra oggetto e ambiente.
Amante della Street Art, del rapporto tra pubblico e opera e tra il cambiamento dell’opera a seconda dell’ambiente in cui viene messa.
Nel 2006, al largo della costa di Grenada (Indie Occidentali) nasce il primo parco di scultura subacquea: ora è nell’elenco delle Top 25 meraviglie del mondo secondo il National Geographic.
Le opere di questo straordinario scultore sono realizzate nel massimo rispetto della flora e della fauna marina. Ogni scultura è fatta in cemento speciale eco-sostenibile, realizzata in modo da poter dare ospitalità ad ogni tipo di essere marino.
Lo spettacolo che regala è da rimanere a bocca aperta: immagini surreali si scontrano con paesaggi infiniti; sagome di persone in piedi con gli occhi chiusi e il volto rivolto verso la superficie; un uomo con il suo pranzo seduto sul divano intento a guardare la televisione; ogni opera appare come un’estratto di qualche libro fantasy.
Tutto è fermo nel silenzio dell’oceano, centinaia di persone ad occhi chiusi sono come congelate nel blu dove lo sguardo di chi ha maschera e bombola di ossigeno si perde.
Più il tempo passa, più queste sculture diventano la casa per alghe, coralli e pesci, iniziano a cambiare colore come se ci pensasse la natura a completarle, a dare ad ogni opera una propria vita. Taylor regala le sue opere all’oceano e l’oceano ringrazia a modo suo.
.
.
.
.
.
.
source: rosarioalonsoblogspot
Uno de los más curiosos desarrollos del arte del siglo XXI, probablemente sean las esculturas submarinas de Jason deCaires Taylor (1974). Las ideas de este escultor inglés son descendientes de escultores tales como Christo, Richard Long y Claes Oldenburg, que influyeron en su percepción del arte. Todos ellos se especializan, en efecto, en esculturas o representaciones que jueguen con el espacio abierto, la naturaleza y el medio ambiente como parte integral de la obra. De esta manera, Jason deCaires Taylor decidió realizar sus esculturas submarinas, como una proyección de dicha obra. Como el propio artista expresó a la revista National Geographic (edición en español de enero de 2012): “¿Por qué las he creado? Para mostrar cómo puede lucir una relación simbiótica y sustentable con la naturaleza”.
Las esculturas de Jason deCaires Taylor son creadas en cemento marino con pH neutro, para que no resulte dañino para el coral. El trabajo tiene mucho de operación logística: parte con el bosquejo de la obra y de la mejor manera de construir, y luego viene el proceso de transporte e instalación de la obra en su locación submarina final. El propio escultor practica buceo, lo que por supuesto fue el primer puntapié para su idea, y ahora le permite fotografiar su propia obra final: “Cuando está en su lugar, unos seis meses más tarde, la fotografío: es la parte divertida. Pero también representa un reto. El agua salada altera las formas y el clima y la luz son inconstantes”.
Como el cemento de las esculturas no es agresivo para el coral, y las esculturas son hundidas en aguas tropicales, resulta obvio que éste termina por tomarse por asalto a las mismas. Parte importante del simbolismo de la obra radica aquí: en la simbiosis entre el coral y el cemento, entre la naturaleza y lo humano. A la larga, todas las esculturas terminarán irreconocibles debajo de una capa de coral. Parte de la gracia es ésa. Salvo que uno considere, con una visión más clásica, que el arte debería aspirar a ser eterno o imperecedero. Como suele suceder, es una cuestión de opiniones.
Si alguien quiere bucear para ir a tomar fotografías submarinas de las esculturas antes de ser devoradas por el coral, el lugar en cuestión es el Cancun’s Underwater Museum. Lugar que puede ser visitado sólo por buzos, claro está.
.
.
.
.
.
.
source: meganai
In Tempi di apocalissi immaginate e rappresentate, quasi fossero solo un filone narrativo da spolpare per poi passare oltre, ad altre storie, altri vuoti e nulla con cui riempirli, quasi non vi fosse lì fuori lo spettro di una fine incombente, o forse peggio, già arrivata perché lenta e infinita. In tempi bui e morenti c’è chi pensa di rinascere e far rinascere mantenendo stampato e presente il ricordo e la consapevolezza dell’inquietudine, l’incertezza ma anche la speranza e il desiderio. Visi segnati e stanchi eppure vivi, pensierosi eppure vigili, segni di una tesa rilassatezza che non cade mai in sofferenza, come sapesse di esser lì a rinascere e far rinascere. Mondi altri in luoghi altri, mossi ad una evoluzione placida e silenziosa. Statue di sorprendente realismo e dettaglio immerse nell’oceano a costituire un nuovo banco di ripopolazione di vita sottomarina. Pesci, Crostacei, Molluschi, Corallo e Anime Silenziose…
AGGIORNAMENTO: a distanza di mesi Jason De Caires Taylor ha aggiunto alcuni nuovi elementi alla sua composizione, ancor più ricchi di senso e alienazione.
.
.
.
.
.
.
.
source: underwatersculpture
Born in 1974 to an English father and Guyanese mother, Taylor grew up in Europe and Asia, where he spent much of his early childhood exploring the coral reefs of Malaysia. Educated in the South East of England, Taylor graduated from the London Institute of Arts in 1998 with a BA Honours in Sculpture and went on to become a fully qualified diving instructor and underwater naturalist. With over 17 years diving experience under his belt, Taylor is also an award winning underwater photographer, famous for his dramatic images, which capture the metamorphosing effects of the ocean on his evolving sculptures.
In 2006, Taylor founded and created the world’s first underwater sculpture park. Situated off the coast of Grenada in the West Indies it is now listed as one of the Top 25 Wonders of the World by National Geographic. His latest creation is MUSA (Museo Subaquatico de Arte), a monumental museum with a collection of over 450 public sculptural works, submerged off the coast of Cancun, Mexico; described by Forbes as one of the world’s most unique travel destinations. Both these ambitious, permanent public works have a practical, functional aspect, facilitating positive interactions between people and fragile underwater habitats while at the same relieving pressure on natural resources.
Taylor’s art is like no other, a paradox of creation, constructed to be assimilated by the ocean and transformed from inert objects into living breathing coral reefs, portraying human intervention as both positive and life-encouraging. Numerous publications and documentaries have featured his extraordinary work, including the BBC, CNN, USA Today, the Guardian, Vogue, New Scientist and the Discovery Channel, yet nothing can quite do justice to the ephemeral nature of his art; for each actual visit to his sites is both unique and subject to the dynamic, fluctuating environment of the ocean.
His pioneering public art projects are not only examples of successful marine conservation, but inspirational works of art that seek to encourage environmental awareness, instigate social change and lead us to appreciate the breathtaking natural beauty of the underwater world.
Taylor is currently based in Cancun, Mexico, where he is the founder and Artistic Director of the Museo Subaquatico de Arte (MUSA).
.
.
.
.
.
.
.
source: thisiscolossal
Artist Jason deCaires Taylor was born in Great Britain in 1974 and spent his youth diving the coral reefs of Malaysia where he developed a strong bond with the sea and nature, then as a teenager began a pursuit of art and graffiti. In an incredible marriage of his two passions, Taylor has since become famous for his immense underwater installations in locations off the coast of Mexico, the Bahamas, and the West Indies where he uses eco-friendly concrete sculptures specifically designed to harbor life. The artificial reefs are photographed and filmed in numerous stages from the moment they are first submerged to months and years later after thriving ecosystems form within his artwork.
.
.
.
.
.
.
.
source: phamhuuhoanblogspot
Jason de Caires Taylor- Xuống biển triển lãm tượng.
Các tác phẫm điêu khắc dưới biển của Jason de Caires Taylor đẹp, độc đáo và trở thành các rặng san hô
nhân tạo thu hút các sinh vật biển đến trú ngụ và “tương tác”với tượng tạo nên những vẽ đẹp mới, biến đổi từng ngày.
.
.
.
.
.
.
.
source: seriousplay-infofr
Le sculpteur Jason deCaires Taylor a récemment ajouté soixante nouvelles sculptures à son musée sous-marin le Museo Subacuático de Arte à Cancún au Mexique.
Démarrant cette œuvre environnementale grand-format en 2009, Taylor a créé presque cinq cent statues d’hommes, de femmes et d’enfants modelées à partir des résidents du village de pêcheurs local et a ensuite immergé ces sculptures à quatre mètres de profondeur, créant une sorte de récif artificiel dont le but est d’éloigner les touristes de la deuxième plus grande barrière de corail au monde, le Récif Mésoaméricain.
Utilisant un ciment spécialement conçu pour attirer le corail, l’artiste explique que la sculpture sera entièrement submergée par le corail et les algues en six ans. Cet effort de conservation a reçu des réactions mitigées de la part des scientifiques et des musées, certains défendant l’œuvre « minimalement perturbatrice » tandis que d’autres énoncent que le musée « sert davantage d’attraction touristique et que le récif souffre davantage de la pollution issue des lieus de villégiature et du changement climatique que des plongeurs », comme indiqué par le New York Times.
Il s’agit du deuxième projet sous-marin réalisé par l’artiste, le premier ayant consisté en une collection sous-marine de 65 œuvres délibérément immergées au large de l’île caribéenne de la Grenade dont le « Lost Correspondent » ─ un homme solitaire tapant à la machine sur son bureau dans l’eau bleue profonde ─ et « Vicissitudes », un anneau de 28 garçons et filles aux traits africains se tenant les mains au fond de la mer.
S’inspirant des dégâts infligés aux récifs dans la zone, ce projet initial visait à représenter “la bombe à retardement des conséquences des agissements humains sur la nature et l’espoir de la guérison. » Toutefois, l’effondrement partiel de l’œuvre de la Grenade suite à des dégâts infligés par de récentes tempêtes a conduit l’artiste à fournir un remplacement.
La livraison du remplacement pour les œuvres à la Grenade a attiré l’attention de la réserve aquatique de Cancún qui cherche à éloigner ses 750.000 visiteurs annuels du récif endommagé en fabriquant des récifs artificiels. L’idée initiale de commander des milliers de sculptures à Taylor a été réduite à cinq cent en raison d’un financement fédéral limité.
Taylor a expliqué au New York Times, « Il s’agit avant tout d’une opportunité d’explorer ce nouveau monde. Nous sommes encerclés par l’eau mais les gens ne comprennent pas de quoi leur planète est composée. Ce projet nous aide à nous voir comme un composant du monde. »
.
.
.
.
.
.
source: lovipozitiffru
Необычную идею воплотил британский скульптор Джейсон де Кайрес Тейлор (Jason de Caires Taylor) — он создал первый в мире музей подводных скульптур. Подводные скульптуры погружены на глубину от 2 до 10 метров: некоторые композиции можно увидеть сквозь прозрачное дно специальных катеров, некоторые – только опустившись под воду в акваланге.
Один из парков подводных скульптур Тейлора находится в заливе Молиньере на западном побережье небольшого островного государства Гренада. Другой – музей подводных скульптур в Национальном морском парке Канкун, Мексика. Каждый год тысячи туристов посещают бирюзовые воды Карибского бассейна. Они наносят непоправимый урон морской экосистеме: люди разрушают естественные коралловые рифы, которые служат пристанищем огромного количества морских существ. Подводные скульптуры Тейлора призваны отвлечь туристов на себя, чтобы позволить естественным коралловым рифам регенерировать и восстановиться. Кроме того, скульптуры изготовлены из специального, экологически чистого вещества, которое способствует активному росту кораллов.
Обрастание кораллами, полипами и водорослями происходит так быстро, что через год после посещения музея подводных скульптур вы его не узнаете. Физические и оптические законы воды делают созерцание инсталляций особенно фантастичным: фигуры кажутся ближе и больше, чем на самом деле, течения и преломление световых лучей создают калейдоскопические эффекты, что самым непредсказуемым образом меняет подводный пейзаж.
Композиция «Инертность». «Самое страшное заключается в том, что уже давно доказано насколько сильно человек приносит вред нашей планете, однако до сих пор мы делаем вид, что не замечаем этого» — Джейсон де Кайрес Тейлор.
.
.
.
.
.
.
source: brookfieldartbr
Nascido na Grã-Bretanha em 1974, o artista Jason deCaires Taylor passou sua adolescência mergulhando nos mares da Malásia, enquanto começava também sua vida artística, estudando a técnica do graffitti. Hoje, Taylor é conhecido por suas instalações sub-aquáticas feitas na costa do México, nas Bahamas e nos Estados Associados das Índias Ocidentais, usando materiais que não agridem o ambiente para criar esculturas feitas especificamente para abrigar formas de vida do oceano. As obras são fotografadas e filmadas em vários estágios, do momento em que são submersas até anos depois, quando diversos ecossistemas já se formaram.
No sábado, dia 30 de junho, Taylor fará sua primeira exposição solo, chamada Human Nature, na Galeria Jonathan Levine, em Nova York.
“Para esta exposição, o artista selecionou fotos de alguns de seus principais projetos. Embora alguns trabalhos foram fotografadas logo que submersos, outros apresentam várias fases do crescimento de corais e algas. As fotografias resultantes evocam uma sensação de descoberta de civilizações esquecidas e narrativas surreais de mundos submersos”, explica o site da galeria.