highlike

Marc Bijl

Burning Cactus

Marc Bijl  Burning Cactus

source: kunstbusnl

Geboren in Leerdam. Woont en werkt afwisselend in Rotterdam en Berlijn.

Marc Bijl richt zich met zijn acties, installaties, video’s en beeldhouwwerken op de symbolen van de massacultuur, van religie en politiek. En hij verhoudt zich op een kritische manier tot de mythes van nationalisme en globalisme. Daarbij gebruikt hij guerrilla-achtige tactieken en beeldelementen die ontleend zijn aan de punk, gothic-cultuur en anarchisme. De Nederlandse kunstenaar Marc Bijl spuit letters op zuilen of fouilleert tasjes van oude dames in de Berlijnse metro. Hij maakte swastika’s opgebouwd uit het swoosh-logo van Nike en bakstenen bedrukt met de reclameleus Just do it.

“Mijn beelden, performances en acties trekken de kunstmatigheid van de maatschappij ofwel in het belachelijke of ontkennen dit aspect juist. Een tussenweg is er niet. Zodat niet meer te zien is of het echt is of kunst.”

In zijn performances legt hij dezelfde paradoxen bloot tussen de wereld van de kunst en de hedendaagse westerse wereld.
.
.
.
.
.
.
.
source: thebreedersystem

Marc Bijl, has shown in his practice a predominant interest in social structures and the mis-use of slogans, logo’s, symbols and code’s. In fact Bijl carries out a kind of “guerrilla warfare” with icons, signs and language, revealing the close tights that exist between different forms of violence and multinational brand names or the mass media. His work unmasks symbols and myths of popular culture and shows us their reactionary implications, until there is not a single element in the work that attracts us in his work that does not contain an underlying threat, a thread of black humour or a cynically subversive quality that forces viewers to position themselves morally and aesthetically. In this sense we are looking at real conceptual art based on our perception of the structures and the myths of popular culture.
.
.
.
.
.
.
.
source: fountainheadresidency

Marc Bijl deals with the daily structure of our lives and how we are perceiving it. It is full of contradiction or paradoxes, the artist isn’t sure if questioning this is actually healthy or artistic at all…. There is a meaning we give to it.

In an older work the artist burned a peace sign which was at the same time a reference to arte povera and jannis kounellis. In that sense the artist is not a represent of counter-culture ideologies as such, rather more he represents freethinkers and humanist ideologies.

As an artist he is interested in those elements in life which represents structure wether it is through religion, subcultural counter-culture or political conviction. They have codes and icons to create an overview and to overraid ‘non-believers’ or even oneself.

To this universal and long existing struggle Bijl adds a new personal perspective from today’s ‘Zeitgeist’.