Antraal
Wat als de hoeksteen van Sahej Rahal’s werk Antraal 2019 moet worden beschouwd, is dat we ons rationeel kunnen voorstellen wat het zou betekenen om te leven als de laatste mensen, machines die hun tijd van idee en geschiedenis hebben doorlopen sinds de komst van de eerste mensen of wij . Ze hebben de totaliteit van hun toevallige verschijning en betekenis van hun historische manifestaties afgewezen en ondermijnd als louter misvattingen over wat het betekent om in de tijd te dwalen, als een idee en niet alleen als een soort.

Small World Wide
small world wide is gebaseerd op het small world fenomeen dat zegt dat iedereen in de wereld via een korte keten van directe kennissen met elkaar verbonden is. In 2013 wees geluidskunstenaar Denise Ritter 10 audiorecorders toe aan 10 startende personen, die de recorders via een aaneenschakeling van persoonlijke kennissen zouden moeten richten op het bereiken van 10 geplande bestemmingen. Die plaatsen en de tussenstappen moeten worden gedocumenteerd door middel van een geluidsopname. Dit kunnen bijvoorbeeld geluiden zijn of geluiden die kenmerkend zijn voor het dagelijks leven of de woonruimte. Maar er worden geen richtlijnen gegeven. Het is alleen toegestaan ​​om de recorder door te geven aan directe bekenden. De directe weg naar de bestemming via een vreemde of niet-verwante is niet toegestaan. Zo ontstonden 10 routes over de hele wereld, en tot op de dag van vandaag ontving de artiest meer dan 30 uur aan geluidsopnames van over de hele wereld. De geluidsopnames vertonen onverwachte globale overeenkomsten wat betreft de opnameplaatsen en -situaties die de deelnemers hebben gekozen.

Water Made Active
Onze op maat gemaakte “regeninstallatie” druppelde water in volledige volgorde en harmonie. Het reconstrueerde de figuur van een echte atleet in een vloeibare animatie. Elke unit bevatte 64 liter water, met 8 units tegelijk. Dit betekende dat we een halve ton water gebruikten om het hele systeem bij elkaar te brengen. Om het waterkarakter levensecht te maken, hebben we een menselijke atleet in beweging vastgelegd die rent, springt en kickboksen. Vervolgens vertelden gegevens van de bewegingsregistratie het waterplatform wanneer de sproeiers aan en uit moesten worden gezet. De waterdruppels gingen aan en uit met een reeks van 2048 schakelaars. Het team gebruikte flitslicht om de waterdruppels in de lucht te verlichten en “op te hangen”. Dit betekende dat elk frame een nauwkeurigheid van millimeters en microseconden had. Als resultaat hebben we in slechts een microseconde een hele laag  door het hele systeem gestuurd.

Solaris
olaris 2020 is een led-gordijn ter grootte van een muurschildering die een spectaculair, lichtgevend ecosysteem afschermt dat bevolkt is met bloemen van kwallen. Gemaakt met een computerprogramma dat vaak wordt gebruikt in videogameplatforms, presenteert de screening een digitale simulatie van een unieke mariene omgeving – een geheel door land omgeven lichaam van zout en regenwater dat meer dan 11.000 jaar geleden is gevormd, gelegen voor de kust van Kalimantan, Indonesië. Deze kwallensoorten zijn vrij van roofdieren en kunnen gedijen in warme wateren. Ze hebben zich anders ontwikkeld, waardoor wetenschappelijke gemeenschappen een levend laboratorium hebben voor het bestuderen van de mogelijke effecten die klimaatverandering kan hebben op mariene systemen.

ISO
De headliner van de tentoonstelling was een projectiesculptuur genaamd “ISO”, die ter plaatse in China werd gemaakt en in het midden van de kamer werd geplaatst met een indrukwekkende soundtrack van 5 minuten gemaakt door EnterNull. Monkey’s belangrijkste focus was het beheersen van de zintuigen, zodat mensen zich in de ruimte verzamelen en een sculpturale aanwezigheid hebben, ze visueel begroeten met vorm en geluid. Ze moedigden een diepe onderdompeling in isomorfe vorm aan door in haar ogen te staren en genegenheid te koesteren, een sombere bevestiging van een plat oppervlak en volumetrisch licht.

Losing Control
Guda Koster (Amsterdam) werkt al een leven lang met textiel, en daar is sinds enige jaren de fotografie als medium bijgekomen. Het is werk dat zich begeeft in het gebied tussen mode, beeldhouwkunst, fotografie en performance. Kort gezegd maakt ze foto’s waarin zij zelf figureert als drager van textiele vormen die niet of nauwelijks wat met ‘kleding’ te maken hebben. De ruimtelijke situaties in het atelier worden, eenmaal gefotografeerd, vrijwel platte beelden.

ニックナイト
НИК НАЙТ
ניק נייט
닉 나이트
Nick Knight is een geweldige Engelse kunstenaar, praktisch de goeroe van hedendaagse communicatie. Ik kende hem niet voordat ik de nieuwste show van Alexander McQueen, getiteld Plato’s Atlas, zag. Na wat onderzoek te hebben gedaan, ontdekte ik dat ik de maker was van een groot aantal afbeeldingen, bekend en gezien door vrijwel ons allemaal, geloof ik.