Glosopeda
Barbara Lanzarote, Rachel Lamot, Kim Rosario
.

The Ontology that Never Was
Glosopeda herontdekt het verleden vanuit een neotoekomstig perspectief. The Ontology that Never Was herschept een archeologische context in zijn natuurlijke omgeving waarin wordt ingegrepen door digitale materialisatie, en doet denken aan de visie van Gavin Lucas op de materiële wereld als een archief van het proces van (de)materialisatie: de spanning tussen de krachten van het verzamelen van materialen en artefacten en de tegengestelde kracht van verspreiding. De ontologie van de objecten versus de verspreiding, uitwissing en verplaatsing van hun oorspronkelijke setting.

Fanfanfan
Philip Vermeulen toont de installatie Fanfanfan in het Kunstenlab, waarin hij natuurkundige verschijnselen als licht, geluid en beweging manipuleert. Het kinetische ‘hypersculptuur’ beweegt met zo’n hoge snelheid dat de fysieke eigenschappen van de materialen voor je ogen lijken te vervormen.

REUSABLE UNIVERSES
Shih Chieh Huang combineert zijn jarenlange fascinatie voor technologie en de materialen van het moderne leven om alledaagse gefabriceerde objecten om te zetten in nieuwe en opmerkelijk complexe sculpturale vormen. Huang verheft het bouwen van circuits, het opnieuw bedraden van transistors en andere hardwarebewerkingen tot een kunst die niet alleen onze zintuigen verbindt, maar ook ons ​​gevoel van menselijkheid tussen het virtuele en analoge bestaan ​​van vandaag.

Een natuurlijke geschiedenis van netwerken / Soft Machine
A Natural History of Networks / SoftMachine is een elektrochemische algoritmische machine die een alternatief computationeel en technologisch materiaalregime onderzoekt, gebaseerd op Gordon Pask’s experimenten met elektrochemische leermechanismen [↓ 1] en huidig ​​onderzoek naar biomimetica, programmeerbare materie en vloeibare ruimtetijdgestuurde metalen actuatoren . Binnenin creëert een op maat gebouwd elektrochemisch experimenteel apparaat (SoftMachine) een dynamische vloeibare microkosmos die een continue evolutie van vormen, structuren en materiële verhalen uitvoert. De voorstelling heeft tot doel nieuwe verbeeldingen van het machinale, het kunstmatige en het materiële uit te lokken. Een radicale technologie die traditioneel discreet mechanisch denken verbindt met zachte/vloeibare materialen die zelfgeorganiseerd gedrag mogelijk maken via hun specifieke materiële agentschappen.

米歇尔·弗朗索瓦
Pièce détachée
Michel François is een multi – disciplinair kunstenaar die gebruik maakt van allerlei materialen en methoden , een combinatie van door de mens gemaakte en natuurlijke objecten en foto’s alsmede installaties . Zijn doel is om een ​​beroep op alle zintuigen . François foto’s en video’s zijn over ‘ wonen’ , en hoe vorm te geven aan dat ‘ wonen’ . Misschien is hij een beeldhouwer immers in dat zijn werk schommelt tussen de verleiding om te vergroten of in holten vol – en die uit te hollen of vullen volumes. “Art , in ieder geval , is het leven dat men beeldhouwt . ” ( François )

Major Tom
De projecten van de Belgische Edith Dekyndt focussen op de ruimte, het ervaren van de betekenis en inhoud hiervan en de bijzonderheden van de ruimte zelf. Ze is gefascineerd door efemere en ongrijpbare fenomenen. Ze gebruikt vaak materialen en middelen uit het dagelijkse leven (muziek, papier, neons, teksten,…) om erg poëtisch objecten, performances of installaties te creëren. Edith Dekyndts werk verkent de limieten van de relatie tussen kunst, wetenschap en zoekt de grenzen op van onze fysieke werkelijkheid.