Glosopeda
Barbara Lanzarote, Rachel Lamot, Kim Rosario
.

The Ontology that Never Was
Glosopeda herontdekt het verleden vanuit een neotoekomstig perspectief. The Ontology that Never Was herschept een archeologische context in zijn natuurlijke omgeving waarin wordt ingegrepen door digitale materialisatie, en doet denken aan de visie van Gavin Lucas op de materiële wereld als een archief van het proces van (de)materialisatie: de spanning tussen de krachten van het verzamelen van materialen en artefacten en de tegengestelde kracht van verspreiding. De ontologie van de objecten versus de verspreiding, uitwissing en verplaatsing van hun oorspronkelijke setting.

Unearth
Rotsen van de aardmantel komen uit de leegte tevoorschijn, gefragmenteerd in een veelvoud aan gezichtspunten. Met een hypnotiserende en schurende soundscape bewegen ze zich op een schilderkunstige manier om het publiek heen. Hun gelaagde zanderige pixelsporen worden langzaam weggespoeld. Unearth is gemaakt voor de .dreams-tentoonstelling van Generative Gallery in het Theatre of Digital Art in Dubai. Het meeslepende stuk weerspiegelt de kustsituatie van de stad naast de woestijn en de voortdurend veranderende omgeving, sterk hervormd door mensen, kwetsbaar voor natuurlijke fenomenen, klimaatverandering en de vraag naar hulpbronnen.

Martelaren
Martelaren (Earth, Air, Fire, Water) bestaat uit vier plasmaschermen, elk met een enkele figuur die geleidelijk wordt overweldigd door de aanval van een natuurlijke kracht. De ervaringen van de vier individuen worden samen georkestreerd tot een samenhangend geheel. Het overheersende thema is martelaarschap voor diepgewortelde overtuigingen, waarbij het fysieke lijden van het lichaam op dramatische wijze duidelijk wordt gemaakt door de kardinale elementen.

Natuurlijke Machines Afl. 11: Fractal Boom
In Natural Machines bepaal ik in plaats van een stuk te componeren hoe een stuk werkt. Ik programmeer eenvoudige regels die de computer moet volgen bij het reageren op wat ik speel. Omdat ik improviseer, luister ik altijd naar wat de computer speelt en reageer ik er ook op. Dus uiteindelijk raken de regels mij ook. De visualisaties die ik heb gemaakt, zijn bedoeld om de onderliggende muzikale structuur van elk stuk te onthullen. Ze worden in realtime gegenereerd terwijl ik speel. Alles op het scherm is een directe weergave van een bepaald aspect van de muziek: toonhoogte, dynamiek, ritme, harmonie.

A TRAIL OF WATER
DE LICHTINSTALLATIE EEN SPOOR VAN WATER IN DE NEDERLANDSE STAD ASSEN STAAT EEN WATERSPOOR IN EEN SPOORVOORPANG. ELKE TREIN DIE GAAT ACTIVEERT EEN UNIEKE LICHTCOMPOSITIE, OPGENOMEN IN DE BESTRATING EN DE BEPLANTING VAN HET OVERPASS: EEN WATERVAL VAN LICHT DIE OVER HAAR BETON NAAR AARDE NAAR BENEDEN EN OVER HAAR OVERGEGROEIDE HELLINGEN kronkelt. GELEGEN IN EEN HISTORISCHE KREEKBEdding, VERBINDT EEN WATERSPOOR DE NATUURLIJKE WATERSTROOM MET DE HEDENDAAGSE STEDELIJKE VERKEERSSTROMEN VAN DE SITE.

Een natuurlijke geschiedenis van netwerken / Soft Machine
A Natural History of Networks / SoftMachine is een elektrochemische algoritmische machine die een alternatief computationeel en technologisch materiaalregime onderzoekt, gebaseerd op Gordon Pask’s experimenten met elektrochemische leermechanismen [↓ 1] en huidig ​​onderzoek naar biomimetica, programmeerbare materie en vloeibare ruimtetijdgestuurde metalen actuatoren . Binnenin creëert een op maat gebouwd elektrochemisch experimenteel apparaat (SoftMachine) een dynamische vloeibare microkosmos die een continue evolutie van vormen, structuren en materiële verhalen uitvoert. De voorstelling heeft tot doel nieuwe verbeeldingen van het machinale, het kunstmatige en het materiële uit te lokken. Een radicale technologie die traditioneel discreet mechanisch denken verbindt met zachte/vloeibare materialen die zelfgeorganiseerd gedrag mogelijk maken via hun specifieke materiële agentschappen.

Windows of the Soul
In de installatie Windows of the Soul gebruikte Sonia Falcone haar spiritualiteit als centraal thema en presenteerde ze dit op de XVII Bienal de Arte de Santa Cruz de la Sierra, in 2010. De video-installatie was gemaakt van dunne, verticale blokken die rond zes meter en ongelijk uitgelijnd. Op de blokken projecteerde ze video gemaakt van korte en kleurrijke componenten die elk een deel van haar persoonlijke leven vertegenwoordigden. Ze mengde kunstmatige en natuurlijke landschappen om de eenheid en het belang van beide in het menselijk bestaan ​​te benadrukken, en de boodschap die ze wilde overbrengen is dat leven mooi is, vanaf het moment van conceptie door alles wat de mens doet en voelt in zijn leven. Haar missie was om hoop te sturen en aan te geven dat er een belofte is voor een betere toekomst.

Aerocene
Geboren uit collectieve bezorgdheid over de impact van klimaatverandering, benadrukt de permanente installatie Movement, gemaakt door Tomás Saraceno met Aerocene voor Ruinart, de urgentie van de klimaatuitdagingen waarmee we worden geconfronteerd en roept ons op om de lucht van fossiele brandstoffen te bevrijden. Een verschil van één graad tussen de omgevingslucht en de lucht die in het Aerocene is opgesloten, is voldoende om het opblaasbare aerosolar-beeldhouwwerk in de lucht te laten vliegen. In de Champagne-regio verstoort een opwarming van het klimaat met één graad het natuurlijke rijpingsproces van de druiven, een andere zichtbare markering van veranderende temperaturen.

Fifty Sisters
Sinds eind jaren tachtig werkt McCormack met computercode als medium voor creatieve expressie. Geïnspireerd door de complexiteit en het wonder van een afnemende natuurlijke wereld, houdt zijn werk zich bezig met elektronische ‘after natures’ – alternatieve vormen van kunstmatig leven die op een dag de biologische natuur kunnen vervangen die verloren is gegaan door menselijke vooruitgang en ontwikkeling.

米歇尔·弗朗索瓦
Pièce détachée
Michel François is een multi – disciplinair kunstenaar die gebruik maakt van allerlei materialen en methoden , een combinatie van door de mens gemaakte en natuurlijke objecten en foto’s alsmede installaties . Zijn doel is om een ​​beroep op alle zintuigen . François foto’s en video’s zijn over ‘ wonen’ , en hoe vorm te geven aan dat ‘ wonen’ . Misschien is hij een beeldhouwer immers in dat zijn werk schommelt tussen de verleiding om te vergroten of in holten vol – en die uit te hollen of vullen volumes. “Art , in ieder geval , is het leven dat men beeldhouwt . ” ( François )