바트 헤스
巴特·赫斯
בארט הס
Барта Хесса

garment district

source: dezeen

Lisbon Architecture Triennale: people are dunked in a pool of wax to create sculptural dresses by Dutch fashion designer Bart Hess as part of a futuristic city on show at this year’s Lisbon Architecture Triennale, which kicked off yesterday in the Portuguese capital.

Bart Hess created the installation to explore ways in which humans can augment and extend the shapes of their bodies, creating a kind of prosthetic that is unique each time.

To create the garment, individuals are strapped to a robotic harness then lowered into a pool of water and wax. As the wax moves in the water it begins to set, bonding itself around the body.

The person is then lifted out of the water, encased inside a cocoon of wax that can then be cut or broken.

Speaking to Dezeen, Bart Hess explained that temperature affects the end result. “More complex shapes require hotter temperatures, so you need to build up a tolerance to the heat,” he explained. “But it only hurts on the surface for a few seconds.”

The Garment District is one of five zones in the Future Perfect exhibition, which was conceived by curator Liam Young as an exploration into how technology will shape future cities.

“Telling stories about the future is a way of thinking about ideas,” said Young. “It’s about opening up a a discourse of what a city could be. Architects need to be operating beyond the now, developing strategies and tactics that will connect people with the future.”

The Lisbon Architecture Triennale continues until 15 December. Follow Dezeen’s coverage of the event »

Earlier this year Dutch fashion designer Iris van Herpen creates a dress modelled on splashing water. See more stories about fashion »

Here’s a short project description from the exhibition organisers:

The Garment District

Our bodies are end­lessly photographed, monitored and laser scanned with millimetre precision. From this context of surveillance, facial recognition, avatars and virtual ghosts, we imagine a near future where digital static, distortions and glitches become a new form of ornament.

For the youth tribes of Future Perfect the body is a site for adaption, augmentation and experimentation. They celebrate the corrup­tion of the body data by moulding within their costumery all the imperfections of a decaying scan file. Shimmering in the exhibition landscape is a network of geometric reflec­tive pools of molten wax. Their mirrored surface is broken by a body, suspended from a robotic harness, plunging into the liquid. A crust of wax crystallises around its curves and folds, growing architectural forms, layer by layer, like a 3d printer drawing directly onto the skin. Slowly the body emerges, encased in a dripping wet readymade prosthetic. It is a physical glitch, a manifestation of corrupt data in motion, a digital artefact. They hang from hooks like a collection of strange beasts and frozen avatars. Body prints, imperfect and distorted and always utterly unique.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: revistacodigo

Para la moda y el diseño, el cuerpo es un lugar de experimentación. En este proyecto, las imperfecciones y distorsiones del cuerpo humano se convierten en un nuevo ideal.

El diseñador alemán Bart Hess creó una instalación que explora las formas en las que el cuerpo puede aumentarse y deformarse, creando una prótesis única cada vez que se realiza el experimento.
Para ello, una persona es atada a un arnés robótico que se encarga de sumergirla en un contenedor lleno de cera derretida en agua. Conforme la cera se adhiere al cuerpo, se crean peculiares formas y estructuras casi arquitectónicas, “como una impresora 3D que trabaja directamente sobre la piel”. La persona es sacada del agua con una especie de capullo de cera alrededor de su cuerpo que posteriormente será cortado y exhibido.
Los curadores de la exhibición comparan el proceso con un archivo digital dañado. “Se trata de un fallo técnico en físico, una manifestación de información dañada en movimiento, un artefacto digital.” “Los modelos de cera cuelgan de ganchos como una colección de extrañas criaturas y avateres congelados. Impresiones del cuerpo, imperfectas, distorsionadas y siempre completamente únicas.”

La temperatura es parte importante del proceso, ya que para obtener formas más complejas se requiere que el agua esté más caliente. Por ello, es necesario tener alta tolerancia alta al calor, aunque sólo duele durante los primeros segundos.
El proyecto de Bart Hess forma parte de la exhibición Future Perfect en la Trienal de Arquitectura de Lisboa, de la cual hablaremos próximamente. La muestra fue concebida por el curador Liam Young para explorar cómo la tecnología dará forma a las ciudades del futuro.

Bart Hess (1984) experimenta con materiales, animación y fotografía, siempre en torno a las posibilidades del cuerpo. Su trabajo desafía las reflas del diseño textil no sólo a partir de sus materiales, sino ampliando sus fronteras con medios digitales para borrar los límites entre la piel, los textiles y los materiales futuristas. Ha colaborado con Lady Gaga, Lucy McRae, el Palacio de Tokyo y Nick Knight.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: brightnl

Ontwerper Bart Hess dompelt zijn modellen onder in badkuipen gevuld met water en kaarsvet. Als een fysieke glitch vormen jurken zich op het lichaam.

Bart Hess loopt lichtjaren vooruit als het op mode aankomt. Dat weet je als reguliere Bright-lezer en Lady Gaga weet ‘t ook. Van de gekste materialen weet Hess, de Londenaar die afstudeerde aan de Design Academy, textiel en kledingstukken te maken. Zoals hij vorig jaar toonde op de Dutch Design Week met spelden en vloeibare latex. En Lady Gaga droeg zijn jurk van slijm in haar Born This Way-videoclip.

Nu onderzoekt Hess voor de architectuurtriënnale in Lissabon de mogelijkheden van kaarsvet. De organisatie nodigde hem uit voor het onderdeel ‘The Garment District’, waarin door jonge ontwerpers wordt geëxperimenteerd met de aanpassingen die we maken op ons lichaam. Binnen het centrale thema ‘Future Perfect’ worden talloze experimenten gedaan, over hoe technologie de stad van de toekomst zal vormen.

In grote, ronde badkuipen is warm kaarsvet vermengd met water. Modellen worden aan een robotharnas letterlijk in het kaarsvet gedoopt. In het water bindt het kaarsvet zich aan het lichaam en vormt een wassen cocon aan het lijf wanneer deze weer opgetakeld wordt.

Aan Dezeen vertelt Hess dat “complexere vormen een hogere temperatuur vereisen”. Maar zoals wanneer je een vinger in warm kaarsvet steekt, doet dat maar even pijn. Daarna bouw je snel een tolerantie voor de hitte op. Dat zijn dus geen watjes, die modellen.

Hoe futuristisch het ook klinkt, dit is een low-fi manier om te interpreteren waar het volgens curator Liam Young in de expo om draait. In een tijd van bodyscans en lichaamsmonitoring, en binnen een context van gezichtsherkenning, surveillance en avatars worden glitches en afwijkingen een vorm van ornamentatie. Ingewikkeld? Welnee. Zie het wassen bad als een primitieve 3d-printer; heel herkenbaar voor iedereen die ooit met zacht warm kaarsvet speelde. De resulterende sculpturen zijn als protheses of bevroren lichaamsafdrukken die heel architectonisch aandoen.