source: designboom

belgian artist filip dujardin is also an architectural photographer by profession and extends his fascination with the artform through his fictional building series –
his latest works being shown as part of his solo exhibition at highlight gallery in san francisco. dujardin’s photomontages are a collection of impossible
structures created using a digital collaging technique from photographs of real buildings in and around ghent, belgium.
most of his architectural creations are structurally implausible, however, seem perfectly ordinary at first glance, revealing their absurdity only as the viewer
notices missing or incongruous details. the opus lays claim to his belgian cultural heritage, referencing surrealists such as rené magritte and raoul servais – carefully weaving the surreal into the rich urban language.
.
.
.
.
.
.
source: bonstutoriais

O artista belga Filip Dujardin é um fotógrafo, mas não um arquiteto, sei que parece estranho mas ele criou uma série de montagens de projetos arquitetônicos de sua própria autoria.

Olhando assim a sua obra parece que é até impossível de ser criada mas é possivel, pena que são só montagens.

Ele criou suas montagens com base em sua cultura natal fazendo referências surrealistas como René Magritte sendo reproduzida em uma design urbano.
.
.
.
.
.
.
.
source: konbini

L’artiste belge Filip Dujardin est un photographe spécialisé dans l’architecture un peu spécial puisque, lassé du quotidien, il a décidé de prolonger sa passion en créant lui-même ses propres oeuvres de fiction.

Sa réputation est aujourd’hui mondiale et la galerie “Highlight” de San Francisco consacre une exposition sur ses derniers travaux et photomontages. Le belge part ainsi de paysages architecturaux bien réels, provenant de la région de Ghent en Belgique et les reconstitue en utilisant des techniques digitales de collage.

Tout le talent de Dujardin réside dans le fait qu’au premier coup d’oeil, rien ne semble anormal dans ses photographies mais en y regardant mieux on comprend vite que ses structures ne sont en aucun cas viables et complètement absurdes !

Bref un vrai plaisir des yeux, réalisé par un artiste qui se réclame de la vague des surréalistes belges tels que René Magritte ou Raoul Servais.
.
.
.
.
.
.
source: hablemosdetequila

El artista belga, Filip Dujardin, lanzó una serie de fotos titulada Impossible Architecture. Dicha serie, en la que edificios de formas caprichosas y escenarios que romperían con muchas reglas de la física y la ingeniería, fue creada con ayuda del retoque digital y un poco de técnica collage. Sin duda alguna, todas las estructuras de las imágenes de este creador, generadas a partir de materiales y fotos reales, crean una duda entre la realidad y la ficción que, hasta verse detenidamente, podemos reconocer la incongruencia de algunas composiciones, como la falta de puertas o ventanas.

Sin importarle lo que piensan de su trabajo, Dujardin insiste en que sus construcciones son básicamente enfocadas en cumplir aspectos de forma y no utilitarios, por lo tanto no busca darles sentido.
.
.
.
.
.
.
.
source: deoptimistnet

Fantastische digitale bouwsels; fictie of non-fictie?

Vanaf het moment dat ik het werk van Filip Dujardin ontdekte, was ik meteen geïntrigeerd. In mijn zoektocht naar meer informatie over de kunstenaar, stuitte ik op deze stelling die mijn enthousiasme nog verder aanwakkerde:

“De ‘fictieve’ architectuur van de Belgische fotograaf en kunstenaar Filip Dujardin stelt een terugkeer voor naar de esthetiek van Le Corbusier.”

Als overtuigd ‘Corbu’-aanhanger sinds mijn bezoek aan de beroemde La Chapelle Notre Dame du Haut in Ronchamps (Frankrijk), besloot ik de ‘Corbusier van de contemporaine fotografie’ onder de loep te nemen vanuit deze stelling, die in mijn ogen een enorm compliment behelst. Ik dook in mijn bibliotheek van de moderne architectuur, bladerde naar Le Corbusier en vond dit citaat:

“Architectuur is het meesterlijke en nauwkeurige spel met volumes, bijeengebracht in het licht” – Le Corbusier

Ik was verrast; wat een mooie analogie! Dujardin ‘speelt’ immers op een wel heel hedendaagse manier met volume en licht. Al spelend met de digitaal manipuleerbare waarheidsgrenzen van het ‘schrijven met licht’ (fotografie), creëert hij zijn eigen bouwkunstige volumes. Le Corbusier zag het Modernisme als de kunststroming van ‘lyrische expressie’ en ja, ook de digitale ficties van Dujardin kunnen met deze beschrijving uitstekend worden getypeerd.
In andere artikelen over Dujardin’s werk die ik vond, viel mij op dat de titel van de serie vaak tot de aanname leidde dat de ‘ficties’ uitvoerbaarheid zouden missen. Dat geldt wel voor een aantal, maar lang niet voor allemaal, dacht ik, en ik legde het voor aan bevriend bouwkundige en architectuurhistoricus Cornelis van Wieren. “Ik heb bijna alle gebouwen bekeken en heb weinig constructief onmogelijks gezien”, zei hij. “Onlogisch soms, maar onmogelijk, nee. Als iets van beton lijkt, hoeft het dat niet daadwerkelijk te zijn. Er kan bijvoorbeeld een staalconstructie onder een (dunne) betonbekleding verborgen zitten. Hierdoor zijn grote overspanningen mogelijk. En zolang een voorgevel met verschillend afgemeten en verdeelde kozijnen niet dragend is, behoort ook dat tot de bouwtechnische mogelijkheden.
Of het logisch is, is dus in sommige gevallen een tweede. Maar waarom zou men de creaties van Dujardin niet kunnen bouwen en bijvoorbeeld het Star Wood Hotel van Frank O. Ghery en Rem Koolhaas’ CCTV hoofdkwartier in Bejing wel?”

Le Corbusier speelde ook met de schijn van onmogelijkheid. In De architectuur van de 20e eeuw schrijft Jonathan Glancey over de constructie van La Chapelle Notre Dame du Haut: “Waarop rust het dak eigenlijk? Op slanke stalen zuilen die in de dikke betonnen muren zijn verzonken”.
Maar wat illustreert een vergelijking in dit geval nou mooier dan (voor)beelden?
.
.
.
.
.
.
source: fugaradiobloghu

A belga fotóművész, Filip Dujardin, kedveli a szokatlan látványokat. Legutóbbi munkáiból most San Francisco-ban nyílik kiállítás, fotómontázsai olyan épületeket mutatnak be, melyek bár első ránézésre akár még valódinak is tűnhetnek, valójában csak az alkotó képzeletében léteznek. És ha megpróbálnánk megépíteni őket, annak elég komoly kudarc lenne a vége.
.
.
.
.
.
.
.
source: ideamsg

来自比利时的艺术家Filip Dujardin同时也是一位职业建筑摄影师，他将自己的摄影技术与艺术形式相结合，创造了虚构建筑系列作品——这是他最新的一组作品，将在旧金山Highlight Gallery的个展中展出。

Dujardin的摄影作品由一系列不可能的建筑物组成，他用数字拼贴技术把在比利时真实拍摄的建筑组合起来。他创作的大多数建筑在结构上都是不可实现的，然而，第一眼看去却显得平凡无奇，只有当观看者发现其中微小的、不协调的细节时，这些作品方才显示出它们令人难以置信的荒诞形态。这组作品还表现了比利时的文化遗产，引用了超现实主义艺术家，例如René Magritte和Raoul Servais的创作手法——小心翼翼地将超现实元素编织到丰富的城市语境中。（文字：designboom）
.
.
.
.
.
.
source: dizainfm

Filip dujardin — Бельгийский художник, работает фотографом и увлекается архитектурой. Совмещая свою профессию и увлечение, он создал серию работ «вымышленных строений». Часть работ выставлена на его частной выставке в Сан-Франциско.

Его работы собраны из фото-коллажей реальных зданий Бельгии. Работы кажутся абсурдными и правдоподобными одновременно.