Pappamamma

source: ateliervanlieshout

Joep van Lieshout (1963, Ravenstein)
Joep van Lieshout lives and works in Rotterdam. Since the early eighties he produces objects in mainly bright coloured polyester, the material that would become his trademark in subsequent years. In 1995 he founded Atelier Van Lieshout (AVL), undermining the myth of the individual artistic genius. Atelier Van Lieshout has attained international recognition for objects that balance on the boundary between art, architecture and design. These works of art are practical, uncomplicated and substantial.
Recurring themes in the work of AVL are autarky, power, politics and the more classical themes of life and death.

Works of AVL can be found in private collections and several international museums. Please check our exhibition agenda on the news page for current and coming exhibitions.
If you have any questions about Atelier Van Lieshout and our works, please contact us via our office in Rotterdam.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: bashguart

Joep nació en 1963 en Ravenstein, Holanda, estudió en la academia de arte moderno, de Rotterdam; posee hasta 63 talleres en Haarlem y Villa Arson de Niza.

Este artista lleva a cabo proyectos en el ámbito de la arquitectura, diseño y arte contemporáneo. Joep es conocido por sus instalaciones de casas de auto-móviles-artisticas, utilizan la mayor parte del dinero para invertir en otros proyectos que el piensa que son importantes pero no pueden ser rentables a largo plazo. AVL en 2001 fundó “AVL Ville”, un “estado libre” en el puerto de Rotterdam donde ofrece alojamiento a las personas que trabajan en su estudio. Estos trabajadores al cumplir un año con el artista y demostrar que son competentes pueden construir una casa de acuerdo don su propio estilo, (Materiales pagados por AVL). tendrán que construir la estructura ellos mismos y no tienen que pagar el alquiler.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: ifthenisnow

Op de conferentie Artists on the Move vertelde Joep van Lieshout het verhaal van het ontstaan en de ontwikkeling van het Atelier Van Lieshout. Op dit moment werken er op het atelier vijfentwintig mensen. Ze hebben een gevarieerde achtergrond en komen uit vele landen.

Van Lieshout behandelde in het kort enige gezichtsbepalende kunstwerken van zijn gezelschap. Zo ontwierp hij een Mobil home, een caravan met een enorme uitstulping. Een van de varianten ervan kreeg de naam The good, the bad & the ugly, waaraan een trailer en een houten huis verbonden waren. Een andere variant kreeg de naam A little house for the Unabomber.

Toen de gemeente Almere op zoek was naar een creatieve oplossing voor nieuwbouw, hadden ze ook contact opgenomen met Joep van Lieshout. ‘Kijk naar mijn Mobil home’, suggereerde hij. ‘Je zou er 30.000 van kunnen neerzetten.’De gemeente Almere dacht diep na, maar besloot toch maar niet met Van Lieshout in zee te gaan.

Vrijstaat

Maar het Atelier had de smaak te pakken en ging onverdroten voort. Er werd zelfs een gehele filosofie omheen ontwikkeld; the Economy of the Illegal Productions. Het Atelier wilde het ook daadwerkelijk uitvoeren en ging op zoek naar andere gemeenten. Zo kwam het terecht in Rotterdam, waar in 2001 een vrijstaat, AVL-ville werd gesticht.

In de Vrijstaat mocht en kon alles. Er was geen enkele regulering. Er was eigen geld. En om toch wat ander geld binnen te krijgen, werd er een restaurant gebouwd. Maar na verloop van tijd begon de gemeente Rotterdam toch moeilijk te doen. Het restaurant moest gesloten worden, want het voldeed niet aan de regels.

Omdat de kosten uit de hand begonnen te lopen werd in november 2001 besloten te stoppen met AVL-ville. Onderdelen van de Vrijstaat, zoals diverse Mobile homes werden gefranchized, onder andere aan een museum in België.

Biogasinstallatie

Het stoppen van de Vrijstaat bracht overigens in het geheel geen vertraging aan in het ontwerp- en denkproces. Het volgende grote project The Disciplinator, was een concentratiekampkamer met houten stapelbedden en in het midden een houten kamer met zoveel mogelijk een autarke economie voor de bewoners van het kamp.

Dat idee van autarkie werd voortgezet in het laatste project tot nu toe: The Technocrat, een kunstwerk over een gemeenschap waarbij de energie in het systeem blijft door middel van een biogasinstallatie, waaruit alcohol wordt gedestilleerd, 800 liter per dag.

De congresdeelnemers schoten herhaaldelijk in de lach bij het verhaal van Joep van Lieshout. ‘Dat is mijn kunst’ verklaarde hij ten slotte, ‘en ik hou niet van kunst die zich te veel aan de maatschappij aanpast.’

Van Lieshout’s statement was sterk ironisch en met militantie – met een glimlach – geladen. De meeste buitenlandse congresgangers zal dit laatste vermoedelijk ontgaan zijn. De ludieke interruptie van het officiële programma was een moment voor relativering. De deelnemers raakten zich bewust van de knellende regelgeving die de ‘vrije’ kunstenaar in de weg staat.