anemone

source: archdaily

Anêmona (“anemone”) é uma instalação artístico-arquitetônica realizada por Oyler Wu Collaborative, que visa tecer experiência estética e interação tátil, uma combinação geralmente considerada fora dos limites do mundo da arte contemporânea. É comum que instalações artísticas sejam consideradas preciosas, quase objetos sagrados.

Apesar de serem realizadas para a apreciação estética de sua beleza, pouco oferece em termos de interação com o homem. Em outras palavras, elas são feitas para serem vistas e não sentidas. Reconhecendo que o contato tátil é um dos fatores chave na criação de uma experiência rica, a Anêmona foi projetada com a ideia de interação como um dos objetivos da instalação.

À primeira vista, a peça é para ser observada como um objeto relativamente simples e elegante com ondulações sutis que envolvem suas paredes e seus cantos dobrados suavemente. No entanto, com um olhar mais atento, descobre-se que, como os tentáculos eriçados de seu homônimo – a anêmona do mar, a superfície é, na verdade, um conjunto de milhares de hastes flexíveis transparentes.

Cada uma das hastes é gradualmente inserida, mudando as alturas e criando o aspecto ondulado. Essa forma tem objetivo de provocar a curiosidade sobre a construção do objeto, o uso, o senso tátil, e materialmente encorajando diversas formas de interação.

Os elementos são projetados com a ideia dessa relação em mente, incorporando uma simples parede que pode ser “escovada” e bancos como assentos. No centro da instalação existe uma mesa/cama como um elemento que se posiciona abaixo da cobertura de cerdas suspensa.
.
.
.
.
.
.
source: forgemindnet

Oyler Wu Collaborative 所設計的「Anemone 海葵」是一件結合藝術與建築裝置作品，它將審美與觸覺結合為一體，是一種超越現今世界當代藝術範疇的新組合。

藝術裝置常常被視為是一種珍貴的、神聖的物件，也因此，人們往往只是欣賞它們的美，卻少了與作品間的互動。換句話說，它們雖然被看見，卻沒有被感受。

因為我們瞭解，人們的參與是增加體驗的一個關鍵，於是「互動性」成為我們設計「海葵」時的重要關鍵之一。我們希望看見「海葵」第一眼的感受覺得這是一個簡單而優雅的物件。

一個包含著壁面與光滑彎曲面的精緻組合體。進一步細看你將發現，猶如其名「海葵」一般，作品中充滿了觸手。在其表面上，我們塑造了上萬個透明、柔軟的柱狀體觸手。每一個觸手的植入，都會漸漸改變其深度，以創造出起起伏伏波浪的效果。

這樣的波動是為了喚起一種對於結構、使用、觸感及材質的好奇感，鼓舞不同形式的觸摸互動。其中的元素都被規劃為互動式的，有一面牆將融合了座椅。而在作品中心處置放有一張 以觸手懸臂所形成桌子/床。

到了夜晚，這件作品會轉換成一個動態的、充滿光線的建築生物。在黃昏的燈光下，「海葵」的材質創造出一種強大的、身臨其境的體驗效果。鋁質牆壁表面所產生的反射效果，強化了這些半透明觸手的反射性，創造出一只種充滿線條、色彩和紋理的網絡。

>>相關資訊
設計案名稱：Anemone installation 海葵裝置藝術
設計案位置：Taipei, Taiwan 台灣台北
業主：忠泰建設
建築師：Oyler Wu Collaborative
設計團隊： Dwayne Oyler, Jenny Wu, Chris Eskew, Matt Evans, Richard Lucero, Sanjay Sukie

>>相關討論
::Oyler Wu Collaborative – Anemone 海葵裝置藝術 喚起你對結構、使用、觸感及材質的好奇感::
::ADA第一屆新銳建築獎 初選入圍名單公佈::
.
.
.
.
.
.
source: megliopossibile

Il tatto è uno dei sensi più coinvolti in una corretta architettura sostenibile. Una scultura di Land Art a Taiwan ne propone il tema al centro di un quartiere residenziale.

Anemone è un’opera d’arte e un’installazione architettonica ideata dallo studio Oyler Wu Collaborative con l’obiettivo di intrecciare l’esperienza estetica e il coinvolgimento tattile: una combinazione generalmente considerata off limits all’interno del mondo dell’arte contemporanea. Troppo spesso le installazioni d’arte sono considerate oggetti preziosi, quasi sacri: mentre sono destinate a essere apprezzate per la loro bellezza estetica, offrono poco in termini di interazione umana. In altre parole, sono destinate a essere viste e non sentite, vissute. Riconoscendo che l’impegno umano è uno dei fattori chiave per creare una ricca esperienza, Anemone è stato progettato con l’idea dell’interazione come uno dei suoi obiettivi fondamentali di progettazione.
A prima vista questa opera è destinata a essere vista come un oggetto relativamente semplice, elegante, costruito con materiali naturali, con ondulazioni sottili che avvolgono idealmente lo sguardo. A un esame più attento, tuttavia, si scopre che, proprio come un anemone di mare, la superficie è in realtà un accumulo di migliaia di aste flessibili e leggere.
Ciascuna delle aste è inserita nella struttura a profondità graduale, creando un effetto ondulato. Questa ondulazione in costante modifica ha uno scopo preciso: evocare un senso di curiosità per la costruzione, per il suo eventuale uso, per la sua tattilità, favorendo materialmente forme differenti e personalizzate di interazione. Gli elementi sono stati progettati con un obiettivo prioritario: favorire l’interazione con uno spazio differente, fatto con materiali toccabili da vicino e apparentemente inutile o senza scopo.
In realtà, solo in questo modo apparentemente solo artistico, si sviluppa nell’osservatore un rapporto diverso con l’architettura sostenibile nel senso più puro del termine: uno spazio fatto di materiali naturali, dove il modo in cui sono montati tra loro con forme sinuose e la maniera in cui queste di adattano all’uomo e allo spazio circostante sono alla radice dell’intero intervento.
Si tratta di una sorta di alfabeto formale e sensoriale che accompagna verso la comprensione, e in futuro magari anche la scelta, di linguaggi compositivi diversi, molto più vicini a una architettura attenta all’ambiente, al territorio, e alle persone che lo devono abitare.
.
.
.
.
.
.
.
source: eitaka

Anemone е латин­с­кото наи­ме­но­ва­ние на поз­на­тото ни цвете съсънка. Най-общо то се харак­те­ри­зира със заоб­ле­ните си лис­тенца, които обг­раж­дат без­б­рой малки пипалца. Точно това е и общото между съсън­ката и тази инс­та­ла­ция – мно­жес­т­вото пипалца.

Кон­цеп­ци­ята на авто­рите Oyler Wu Collaborative се прос­тира далеч извън рам­ките на про­екта. Те изхож­дат от въз­п­ри­е­тото отно­ше­ние към арт инс­та­ла­ци­ите като към няка­къв све­щен обект, нещо което трябва да буди въз­хи­ще­ние. Залага се на есте­ти­чес­кия, визу­а­лен ефект, а се пре­неб­регва духовно-емоционалния. Иде­ята на Anemone installation е да осъ­щес­тви по-задълбочено вза­и­мо­дейс­т­вие с посе­ти­теля, да обо­гати чисто екс­п­ре­сив­ното с емо­ци­о­нално впе­чат­ле­ние. Клю­чо­вата дума е взаимодействие!

Как инс­та­ла­ци­ята осъ­щес­т­вява това вза­и­мо­дейс­т­вие? Иде­ята е тя да се раз­к­рива пос­те­пенно за посе­ти­теля, да пре­диз­вика инте­рес, любо­пит­с­тво, а оттам – емо­ци­о­на­лен кон­такт. Когато видиш Anemone от далеч ти забе­ляз­ваш ней­ните заоб­лени кон­тури, преп­ли­та­щите се пространствено-усукани повър­х­нини. Приб­ли­жа­вайки се нап­ред посе­ти­теля отк­рива нерав­нос­тите в силу­ета и струк­ту­рата на инс­та­ла­ци­ята. Тук вече се пораж­дат въп­ро­сите и инте­реса. С нама­ля­ва­нето на дис­тан­ци­ята се избис­тря и обо­га­тява визу­ал­ната и емоционално-експресивна пред­с­тава – раз­к­ри­ват се без­б­рой­ните пипало-подобни тръ­бички, наболи из цялос­т­ното покритие.

Както човек опоз­нава едно цвете – с гра­ди­ращ инте­рес и изос­т­рящи се сетива при приб­ли­жа­ва­нето към него, така се раз­к­рива и същ­ността на Anemone. Или поне такъв е зами­съла на дизай­не­рите й…