Gloria Swanson

source: caminhosdojornalismowordpress
Nascido em Luxemburgo, em 1879, mas radicado nos Estados Unidos. Um dos mais influentes da história, foi um renomado artista, fotógrafo de moda, curador, escritor e inovador técnico.

Foi um defensor da teoria de que a fotografia é uma forma de arte, e liderou (com Alfred Stieglitz) uma revolução estética que permitiu a fotografia ser considerada um meio de interpretação e expressão, e não somente um mero registro de registros visuais. Buscou a interpretação emotiva e impressionista nos seus temas e Blutou para que a fotografia fosse reconhecida como uma manisfestação formal de arte.

Fotógrafo autodidata, seu estilo foi definido como Pictorialismo – uma aproximação à pintura, manipulando muitas vezes as fotografias à mão. Tempos depois passou a integrar-se com novos movimentos artísticos da época, e gradualmente abandonou o Pictorialismo em favor da fotografia “direta”, com um forte apelo de mostrar a pureza das imagens.

Comandou a divisão de fotografias das Forças Expedicionárias dos Estados Unidos, e dirigiu o Instituto Naval de Fotografia na Segunda Guerra Mundial. Antes, foi fotógrafo comercial nos anos 20, trabalhando para a Vanity Fair e Vogue (onde registrou fotos memoráveis de Greta Garbo, Charlie Chaplin etc).

Em 1955 preparou a exposição fotográfica “The Family of Man”, que saiu em turnê mundo afora. Morreu em 1973.
.
.
.
.
.
.
.
source: ngamil
Photographer Edward Steichen was a pioneer in aerial intelligence during the first World War and served as the Director of the Naval Aviation Photographic unit during World War II. He is also widely credited as defining American fashion and portrait photography while working for Vogue and Vanity Fair in the years following World War I. With a reputation as one of the world’s great imagery artists, Steichen was an Academy Award-winning documentarian and Director of the Department of Photography at New York’s world-renowned Museum of Modern Art.

Commissioned in the Army, he deployed with the American Expeditionary Force to France in 1917. Steichen eventually commanded a reconnaissance unit on the Western Front consisting of 55 officers and 1,111 enlisted soldiers. Before America’s two years of war concluded, Steichen had implemented image gathering and overnight processing procedures that could daily place, on demand, as many as 4,000 black-and-white prints of the Western Front before the AEF leadership.

Aerial photographs not only revealed troop movements and enhanced cartographic services but also offered more reliable battle-damage assessments based upon images captured before and after bombardment from the air or by artillery. Steichen and his staff helped military leaders standardize many other techniques, including the use of multiple images to produce three-dimensional effects, enhancing detection further.

At the age of 61, Steichen served in World War II as a Lieutenant Commander in the U.S. Navy, heading up the Naval Aviation Photographic Unit. His war documentary, “The Fighting Lady,” which chronicled the crew of the U.S.S. Yorktown aircraft carrier, won the 1944 Academy Award for Best Documentary. In 1963, he was awarded the Presidential Medal of Freedom by President John F. Kennedy – the highest civilian award in the United States.
.
.
.
.
.
.
.
source: biografiadefotografosblogspot
El fotógrafo Edward Jean Steichen nació en Bivange, Luxemburgo el 25 de marzo de 1879. Dos años más tarde, su familia se traslada a EEUU y se establece en Hancock, Michigan. Allí, de joven, comenzó a estudiar pintura y se inició como aprendiz en el taller litográfico de la American Fine Art Company.
En 1895, toma su primera fotografía con una pequeña cámara Kodak box “detective camera” y en 1896 participó en su primera exposición en el Salón de Filadelfia. En 1902 conoció al fotógrafo Alfred Stieglitz. Éste compra varias fotografías de Steichen y le encarga el diseño del logotipo de su revista “Camera work”. Juntos, un tiempo después, abrieron la reconocida Gallery 291, donde realizaron sus primeras exposiciones algunos de los pintores más representativos del siglo XX. Fue miembro del Photo-Secession. Durante la primera guerra mundial se dedicó en ella como fotógrafo. En sus primeros años, se aprecio su formación como pintor. Fotografías como la del “Puente de Brooklyn” en 1903, el edificio “Flatiron” en 1905, “In Memoriam” de 1906 y sus retratos de Rodin y Theresa Duncan alcanzan el cénit de su producción pictorialista.
Fue también, de los primeros en experimentar con la técnica a color de los hermanos Lumiere y también en utilizar la fotografía como instrumento al servicio de la moda. En 1923 trabajó para las revistas de moda Vanity Fair y Vogue.
Fue uno de los máximos representantes del pictorialismo. Éste era un movimiento fotográfico que buscaba el reconocimiento de la fotografía como obra de arte.
Durante la segunda guerra mundial dirigió la Unidad Fotográfica Aérea de la Armada. En 1947 fue nombrado director de la sección de fotografía del Museo de Arte Moderno de Nueva York (MoMA). En 1955, expone su obra maestra “The Family of Man“que realizó para el MOMA, en la que participaron 273 fotógrafos de 68 países.
El 14 de febrero de 2006 se subastó en Sotheby’s, Nueva York, una de sus ampliaciones, titulada “The Pond-Moonlight” de 1904.

El 25 de marzo de 1973 moría Edward Steichen, quien fue considerado por Stieglitz como “El más grande fotógrafo que jamás haya existido”.
.
.
.
.
.
.
.
.
source: luxembourgpubliclu
Edward Steichen est né en 1879 sous le nom de Edouard Jean Steichen à Bivange au Grand-Duché de Luxembourg. Ses parents ont émigré aux Etats-Unis en 1880 à la recherche d’un avenir plus prometteur.

Peintre puis photographe célèbre, il prend la direction du Département photographie du Museum of Modern Art (MoMA) à New York en 1947, jusqu’en 1962 lorsqu’il décide de se retirer et d’écrire sa biographie, A Life in Photography. Le département photographique du MoMA porte aujourd’hui son nom.

Avant d’entamer sa carrière au MoMA, Steichen travaille pendant les années 1920 comme photographe pour Vanity Fair et Vogue, magazines pour lesquels il réalise de nombreux portraits de célébrités comme Greta Garbo, Charlie Chaplin, Winston Churchill. Pendant la Seconde guerre mondiale, il est directeur de l’Institut photographique naval.

En hommage à son pays natal, Steichen lui-même propose de léguer les deux expositions au gouvernement luxembourgeois dans les années 1960: “The Family of Man” en 1966, “The Bitter Years” en 1967. “The Family of Man” est accessible au public depuis 1995 au château de Clervaux. En octobre 2003, la légendaire collection est inscrite au Registre de la mémoire du monde de l’Unesco. La ville de Dudelange accueille depuis 2012 de manière permanente la collection “The Bitter Years 1935-1941” dans un ancien château d’eau (Waassertuerm) qui fait partie des richesses du patrimoine industriel luxembourgeois.

En 1985, un legs d’œuvres photographiques d’Edward Steichen, est fait au Musée national d’histoire et d’art Luxembourg (MNHA) sous la direction de Joanna T. Steichen et du George Eastman House. En 2011, le MNHA montre une exposition axée sur les portraits de l’œuvre de Steichen en présentant une soixantaine de portraits sélectionnés à partir de ce legs.

En 2005, à l’occasion de la présidence luxembourgeoise de l’Union européenne, la Maison du Grand-Duché de Luxembourg à Berlin présente une exposition de portraits du célèbre photographe.

Le Edward Steichen Award Luxembourg est un prix d’art contemporain créé en 2004 au Grand-Duché de Luxembourg à l’occasion du 125e anniversaire de la naissance d’Edward Steichen. Le prix est décerné tous les deux ans à un jeune artiste européen et consiste dans un séjour de formation à New York. Il est ainsi un pont entre New York, l’endroit où Edward Steichen, l’artiste mondialement reconnu, a travaillé la plupart de sa vie, et le Grand-Duché de Luxembourg, son pays natal et où sa grande exposition “The Family of Man”, ainsi que l’exposition “The Bitter Years” ont des lieux d’exposition permanents.
.
.
.
.
.
.
.
source: kunstbusnl
Edward Steichen wort op 27 maart 1879 geboren in Luxemburg als de zoon van Marie Kemp en Jean-Pierre Steichen. In 1881 vestigt de familie zich in de V.S. in Hancock Michigan, waar zijn vader in een kopermijn werkt.
In 1888 gaat Edward naar het Pio Nonno College. Hij blijkt een groot tekentalent en na het behalen van zijn school in 1894 volgt hij een vierjarige opleiding als lithograaf in Milwaukee aan de American Fine Art Company.

In 1895 koopt Steichen zijn eerste camera en maakt portretten om extra geld te verdienen. In 1896 organiseert hij de Milwaukee Art Student’s league, waarvan hij voorzitter wordt. Zij organiseren studies schilderen en tekenen onder Robert Schade en Richard Lorentz.

In 1899 neemt hij deel aan de tweede ‘Photographic Salon’ in Philadelphia en in 1900 neemt hij deel aan de eerste Photographic Salon in Chicago.

Tegen 1899 is Steichen picturalistisch fotograaf geworden, die soft focus, dromerige en mysterieuze afbeeldingen creëert. Tot de Eerste Wereldoorlog geeft hij de voorkeur aan mysterie boven precisie en dromerigheid boven rede. Deze spirituele en intuïtieve benadering was een antwoord op de veranderde smaak na de eeuwwisseling, met zijn waarschuwingen tegen de gevaren van materialisme en rationalisme.

In de lente van 1900 neemt hij ontslag bij de American Fine Art Company en besluit naar Parijs te gaan om kunst te studeren. Onderweg maakt Steichen een tussenstop in New York, waar hij Alfred Stieglitz ontmoet, die drie foto’s koopt. In juli vertrekt hij naar Parijs met zijn vriend de kunstenaar Carl Björncrantz. Hij bezoekt de Wereldtentoonstelling in Parijs. In de herfst exposeert hij 21 foto’s op de Royal Photographic Society in Londen en in 1901 opent een versie van deze tentoonstelling met 35 van zijn foto’s in Parijs.

In 1901 wordt zijn portret van F. Holland Day in de Salon des Champs de Mars tentoongesteld. Steichen begint deel te nemen aan de zaterdag bijeenkomsten van de beeldhouwer Auguste Rodin van wie hij zo diep onder de indruk raakt dat hij portretfoto’s van hem wil maken.

In 1902 is Steichen een van de oprichters van de Photo-Secession, een groep fotografen onder leiding van Alfred Stieglitz, die zich ten doel stellen de status van fotografie tot kunst te verheffen. Edward ontwerpt de omslag en de typografie van Camera Work een nieuw kwartaal foto-tijdschrift onder redactie van Stieglitz.
De jury van de Salon des Champs de Mars verwijdert tien foto’s van Steichen uit de expositie wanneer zij ontdekken dat het geen etsen zijn zoals beweerd door Edward. Hij heeft zijn eerste solotentoonstelling in het Maison des Artistes.

In de zomer keert hij terug naar New York, waar hij een commerciële fotostudio opent op Fifth Avenue. In 1903 wijdt Camera Work zijn tweede oplage aan Steichen’s foto’s. In datzelfde jaar trouwt hij met Clara E. Smith en een jaar later wordt hun eerste dochter Mary geboren.

In 1904 wint Steichen de Eerste Prijs op een internationale tentoonstelling in Den Haag en begint hij te experimenteren met kleurfotografie.

In 1905 heeft hij een succesvolle tentoonstelling van schilderijen in de Eugene Glaenzer and Co. Galleries in New York. Aan het eind van het jaar opent hij samen met Stieglitz Galerie “291”. De galerie exposeert foto’s en introduceert schilderijen, tekeningen en sculpturen in Amerika van moderne kunstenaars als Paul Cézanne, Henri Matisse, Pablo Picasso en Constantin Brancusi. Steichen’s foto’s worden wijdverbreid tentoongesteld en onder zijn beroemdste foto’s waren zijn portretten van J.P. Morgan and Auguste Rodin.

Steichen is een meester in het maken van vrouwelijke naakten verzonken in onschuldige dromerijen en portretten van belangrijke mensen uit de kunsten en de literatuur van die tijd. Hij werkt met ongemanipuleerde en gemanipuleerde druktechnieken. Hij introduceert kleur in zijn voltooide afdrukken om gedeeltes van de afbeelding te intensiveren, uit te dunnen, schaduw te maken of delen te verwijderen. Hierdoor lijken zijn foto’s op tekeningen en lithografieën. Samen met zijn zachte en mysterieuze aanpak, maakte dit Steichen tot de enfant terrible voor puristen onder fotografen en critici.

In 1906 verblijft hij voor de tweede keer in Parijs. In 1913 worden de nummers 42 en 43 van het tijdschrift Camera Work aan hem gewijd.

In 1914 verlaat hij de picturalistische stijl en techniek voor sterke licht-donker contrasten en sharp focus effecten. Tijdens de WO I werkt hij als oorlogsfotograaf, in 1917 is Steichen een belangrijke Amerikaanse oorlogsfotograaf in Frankrijk.

Na de oorlog gaat hij door in deze nieuwe richting en maakt grote monumentale afbeeldingen en fotografeert organische, natuurlijke vormen en een enkele keer gebruikt hij architecturale vormen van de stad.

In de jaren twintig en dertig is hij cheffotograaf bij Vogue en Vanity Fair. In 1922 gaat hij scheiden van Clara en keert terug uit Frankrijk naar New York, waar hij in 1923 met Dana Desboro Glover trouwt.

1938 is Steichen cheffotograaf voor Condé Nast. Hij maakt maandelijks portretten van beroemdheden voor Vanity Fair en modereportages voor Vogue. In 1930 publiceert hij samen met zijn dochter Mary The First Picture Book: Everyday Things for Babies.

In 1936 heeft Steichen een solotentoonstelling in in het Museum of Modern Art in in New York en van 1947 tot 1962 is hij directeur van de afdeling fotografie van het Museum of Modern Art in New York.

Tijdens W.O. II leidt hij de Naval Photographic Institute.

In 1955 organiseert Edward Steichen de beroemde tentoonstelling The Family of Man welke door de hele wereld toert. De tentoonstelling bestaat uit 503 foto’s van 273 kunstenaars uit 68 landen en is opgezet rond 37 thema’s, waaronder huwelijk, kindergeboorte, werk, religie en dood.

Na 1955 gaat hij weer fotograferen en werkt hij exclusief met kleurenfilm. Zijn enige onderwerp is een krentenboom, die hij vanuit de ramen van zijn huis in West Redding kan zien. Steichen fotgrafeert de boom in alle seizoenen en elk uur van de dag om de cyclus van verandering en groei op te roepen. In 1959 gaat hij de krentenboom filmen. Twee jaar later moet hij het project opgeven wegens zijn slechte gezondheid.

In 1957 overlijdt zijn tweede vrouw Dana en in 1960 trouwt hij met Joanna Taub. In 1961 heeft hij een grote overzichtstentoonstelling in het Museum of Modern Art in New York.

In 1964 opent hij het Edward Steichen Photography Center. In 1973 sterft hij op 94jarige leeftijd.