Copacabana Machine Sex
Copacabana Machine Sex is een 30 minuten durende burleske muzikale robotvoorstelling met uitsluitend biomorfe machines als acteurs, muzikanten en dansers. Mijn doel is niet om een ​​echt cabaret na te bootsen, maar om een ​​metaforisch spektakel te bedenken als antwoord op de vraag: “Wat zou er gebeuren als machines op een cabaretpodium zouden staan?” Esthetisch gezien is de set een vreemde hybride mix tussen de klassieke Broadway-kitsch en de donkere industriële look van mijn eerdere werken. Zoals het meeste van mijn werk is het een verkenning van robotachtige vormen en bewegingen door middel van muziek, geluid en licht.

Plexus
pour Kaori Ito
Soms is dans gewoon wonderschoon. Een visueel hoogtepunt is de installatieperformance Plexus van regisseur Aurélien Bory en danseres Kaori Ito. Bory schiep met Plexus ‘een portret in dans’ van Ito. De Japanse danseres en choreografe studeerde klassieke dans in Tokio en moderne dans in de VS. Ze stond eerder in Julidans NEXT, het talentenpodium. Bory ontwierp een installatie van vijfduizend nylondraden die Ito omsluiten als een marionet.Beperkt door die ruimte verkent Ito haar mogelijkheden. Ze zweeft, danst, valt, draait rond. Haar spel is poëtisch en dromerig, maar tot in de perfectie uitgevoerd.

Anatomique Computer
Thierry Mugler, geboren in 1948 in Straatsburg, is een Franse modeontwerper. In zijn jonge jaren was hij balletdanser, maar daarnaast studeerde hij design en maakte hij kleding voor vrienden. Als 20’er verhuist Thierry Mugler naar Parijs waar hij ervaring opdoet als etaleur en stylist in diverse modehuizen. Mugler presenteert zijn eerste collectie in 1973 en 2 jaar later begint hij zijn eigen label.

Museum Motus Mori
Een choreografie voor het sleutelbeen, een dans van navel, buikvet en ribbenkast, de anatomie van een zucht. De Duitse choreografe Katja Heitmann (1987) gaat met haar dansers voor Marres een fysieke tentoonstelling maken. Museum Motus Mori; een museum voor bewegingen die met uitsterven bedreigd worden. Heitmann is gefascineerd door het efficiëntie-denken.Voortschrijdende technologie stelt de mens in staat haar leefwereld verregaand te ‘optimaliseren’. Zal de mens uiteindelijk zichzelf optimaliseren? Zullen bewegingen die in onze controlemaatschappij nutteloos of inefficiënt zijn verdwijnen? Kunnen we die menselijke beweging vastleggen?