Fanfanfan
Philip Vermeulen toont de installatie Fanfanfan in het Kunstenlab, waarin hij natuurkundige verschijnselen als licht, geluid en beweging manipuleert. Het kinetische ‘hypersculptuur’ beweegt met zo’n hoge snelheid dat de fysieke eigenschappen van de materialen voor je ogen lijken te vervormen.
Massaloze wolken tussen beeldhouwkunst en leven
Het beeldhouwwerk, een gigantische witte massa, zweeft tussen de vloer en het plafond binnen de grenzen van de ruimte, een onbepaalde vorm die verandert, alsof het het concept van massa overstijgt. De grens tussen deze zwevende sculptuur, de ruimte en het lichaam van de toeschouwer is dubbelzinnig en mensen kunnen hun lichaam onderdompelen in deze sculptuur. Zelfs wanneer mensen door het beeld duwen en het breken, herstelt het zich vanzelf als een levend wezen. Maar, net als bij levende wezens, wanneer het beeldhouwwerk verder wordt vernietigd dan het kan repareren, kan het zichzelf niet herstellen en stort het in. Zelfs als mensen dit zwevende beeld proberen te verplaatsen of in de lucht te duwen, kunnen ze dat niet. Als ze de wind aanwakkeren, zal de wolk breken. We komen tot het besef dat een simpele handeling va n mensen dit beeld niet kan verplaatsen.
Diffusion Choir
De sculptuur viert de organische schoonheid van samenwerking door de bewegingen van een onzichtbare zwerm vogels te visualiseren. Vierhonderd vouwelementen vormen een hangend volume in het zonovergoten atrium. Elk element kan onafhankelijk worden geopend en gesloten, bestuurd door aangepaste software met een flock-algoritme. De bewegingen van de sculptuur evolueren voortdurend, aangedreven door de stroomdensimulatie. In de loop van elk uur smelten kleinere groepen vogels samen tot een enkele entiteit, zwevend door de lucht in vloeiende samenwerking. Op elk kwartier verzamelen de vogels zich en voeren speciale gechoreografeerde gebaren uit over het beeldhouwwerk.
ISO
De headliner van de tentoonstelling was een projectiesculptuur genaamd “ISO”, die ter plaatse in China werd gemaakt en in het midden van de kamer werd geplaatst met een indrukwekkende soundtrack van 5 minuten gemaakt door EnterNull. Monkey’s belangrijkste focus was het beheersen van de zintuigen, zodat mensen zich in de ruimte verzamelen en een sculpturale aanwezigheid hebben, ze visueel begroeten met vorm en geluid. Ze moedigden een diepe onderdompeling in isomorfe vorm aan door in haar ogen te staren en genegenheid te koesteren, een sombere bevestiging van een plat oppervlak en volumetrisch licht.
Ֆեմկե Ագման
फेमके एग्मा
Фемке Агема
Hutten
Femke Agema is een in Amsterdam gevestigde modeontwerper, die collecties maakt waarin mode versmelt met de beeldhouwkunst. Femke speelt graag. Ze houdt van tekenen, naaien, lachen, bouwen, dansen, lachen en dromen. Ze creëert graag collecties die de grenzen tussen sculptuur, mode en kunst vervagen.
マウリツィオ·カテラン
Маурицио Каттелана
ZELFSTUDERENDE HEDENDAAGSE ITALIAANSE KUNSTENAAR, GEBOREN IN PADUA IN 1960, WONEN MOMENTEEL IN NEW YORK. ZIJN ARTISTIEKE VOORSTEL IS GEVESTIGD TUSSEN SCULPTUUR EN PRESTATIES (ARTISTIEKE ACTIE WAAR EEN KUNSTENAAR OF EEN GROEP KUNSTENAARS DEELNEMT AAN HET GEBRUIK VAN HET LICHAAM ALS EEN SCULPTUREEL ELEMENT “LIVE” VOOR HET PUBLIEK), VOORNAAM WERKEND AAN HET SPEL. HET GEVOEL VAN HUMOR EN DE OVERTREDING VAN DE VASTGESTELDE SYMBOLEN VORMEN HAAR BELANGRIJKSTE EXPRESSIEVE WAPENS.