Dare Droid

source: janetingley
The DareDroid is a biomechanic cocktail making dress that uses medical technology, customised hardware and human temperament to provide you with a freshly made cocktail. The human host and robotic dress work together to provide you with a cocktail in exchange for a game of “Truth or Dare”. The robotic performance playfully transgresses and explores human interaction in public spaces and inverts the normal social experience by asking people to reveal personal information.

Sensors around the model’s neck detect your presence and allow the technological system to dispense non-alcoholic liquid. Your willingness to play a touch screen based game of Truth or Dare, combined with your natural charm triggers the decision to give you more than just juice. LEDs on the robotic dress indicates your proximity to the human host, and if you breach her intimate space the system shuts down. Play the game, and be rewarded.

Do you Dare to play?

The Modern Nomads (MoNo) – the team that made DareDroid – is comprised of a hacker, a fashion designer, and a sculptor.

Anouk Wipprecht is a Dutch fashiontech designer that uses electronics in her designs.
Marius Kintel is a hacker, tinkerer, and engineer based in Vienna and at the Metalab.
Jane Tingley is a Montreal based artist who works with sculpture, responsive installation, and sound.
.
.
.
.
.
.
.
source: modelmayhem
Dutch based designer Anouk Wipprecht is working in the emerging field of “fashionable technology”; a rare combination of sartorial knowhow combined with engineering smarts and style, she has in a very short period created an impressive body of tech-enhanced designs bringing together fashion and technology in an unusual way. She creates technological couture; with background in fashion design combined with engineering, science and interaction design, she creates systems around the body that tend towards artificial intelligence; projected as ‘host’ systems on the human body, her designs move, breath, and react to the environment around them.
.
.
.
.
.
.
.
source: vidayestiloterra

“¿Qué le falta a la moda?”, se preguntó un día la innovadora Anouk Wipprecht. “¡Microcontroladores!”, fue el eureka de esta joven y talentosa mujer, quien forma parte de un campo emergente del mundo fashion llamado “fashion-tech”. Alta costura, ingeniería, ciencia y una novedosa experiencia de uso es lo que promueve con sus interesantes diseños.

Lo fundamental para Anouk es que cada una de sus creaciones tenga una utilidad específica; así lo demostró con su recién presentado Spider Dress 2.0, cuya misión es proteger nuestro espacio vital, gracias a sus miembros electromecánicos capaces de detectar si alguna persona está respirando o moviéndose demasiado cerca de nosotras.

Otra de las creaciones recientes de esta diseñadora “fashion-tech” es el vestido Synapse. Anouk se alió con la empresa Intel para diseñar este outfit en color blanco, capaz de detectar tu estado de ánimo por medio de biosensores. Si el vestido Synapse identifica que estás concentrada en algo, sus sensores luminosos se activarán para mostrarle al resto de la gente que no es momento para importunarte.

Los locos e hipertecnológicos diseños de Anouk Wipprecht han sido expuestos en distintos escaparates alrededor del mundo. Además, ha trabajado con artistas como los Black Eyed Peas y el Cirque du Soleil, y colaborado en eventos de impacto global como el SuperBowl. Sin duda, Anouk es una promesa de la moda cuyo trabajo vale la pena seguir de cerca.
.
.
.
.
.
.
.
source: glamourlandtv
Anouk Wipprecht, een designer die mode en technologie samenbrengt in unieke creaties. Vanaf het begin van haar studie in 2000 is ze bezig geweest met technologie, via technisch ontwerpen op de MTS tot Interaction Design aan de HKU en de universiteit van Malmö. Voor de in Purmerend geboren Anouk werd Nederland dan ook al snel te klein. Zij spreidde haar vleugels en vertrok richting Azië en de VS. Ze maakte onder meer een creatie voor Fergie van de Black Eyed Peas, die gedragen werd op de Super Bowl in 2011, en een jurk voor de Eurovisie Songfestival kandidaat uit Azerbeidzjan in 2012. Op dit moment werkt Anouk vanuit Wenen. Ze is daar in 2012 curator geweest voor de tentoonstelling Technosensual en geeft over de hele wereld lezingen over haar werk.
Waar andere designers stoppen, gaat Wipprecht verder. In haar werk gebruikt ze veel materialen die beweging creëren. Nitinol bijvoorbeeld is een geheugenmetaal dat onder verschillende temperaturen andere vormen aanneemt. Elektronische folie, een materiaalsoort die ze ook regelmatig gebruikt, wordt transparanter op het moment dat de lichaamstemperatuur verandert. De ene keer vormt een concept of verhaal in haar hoofd de basis voor haar ideeën en de andere keer en bepaalde technologie.
Het LED-jasje van Martin Morero in de de film Gooische Vrouwen verbleekt dan ook bij haar creaties. Ze zou een vrouwelijke James Bond kunnen voorzien van alle mogelijke technologische gadgets die je je maar kunt voorstellen. James wierp rookgordijnen op vanuit zijn auto. Anouk geeft Jane haar Smokedress waarmee ze de vijand kan afschudden. Shaken not stirred is passé; Jane Bond draagt een cocktailjurk waarmee ze haar eigen cocktails kan maken. Mocht een schurk haar slaapkamer binnendringen dan zorgt haar jurk van elektronisch folie, de DareDroid2.0, dat haar lichaam weer keurig bedekt wordt.
Haar nieuwste creatie heet Playtimeee en wordt als prototype geshowd op de computertechnologiebeurs Embedded World in Neurenberg welke 26 februari van start is gegaan. Deze roze jurk oogt als een ruimteschip vol roze elektronica. We vinden er onder meer een elektronische hartslag en afneembare spelconsoles in de vorm van vleugels in terug. Wipprecht is hét bewijs dat High Tech niet alleen het domein is van nerds maar dat het ook heel sierlijk en sexy kan zijn.
.
.
.
.
.
.
.
source: kapook

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ากระแสของอุปกรณ์ไฮเทคประเภท Wearable Technology ยังคงได้รับความนิยมมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอุปกรณ์ประเภทดังกล่าว ที่หลายคนเคยเห็นหรือเคยสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบของ นาฬิกาข้อมือ แหวน หมวก หรือเครื่องประดับชิ้นเล็กชิ้นน้อย ที่ส่วนใหญ่สร้างมาเพื่อการดูแลสุขภาพเท่านั้น แต่อุปกรณ์ที่กระปุกดอทคอมหยิบมาแนะนำกันในวันนี้ คือชุดเดรสไฮเทคสำหรับผู้หญิงที่มีฟีเจอร์ป้องกันตัวเองได้น่ะสิ !!

ชุดเดรสที่เราพูดถึงนี้มีชื่อว่า สไปเดอร์ เดรส 2.0 ซึ่งเป็นการพัฒนาร่วมกันของบริษัทผลิตชิปคอมพิวเตอร์รายใหญ่ของโลกอย่าง Intel และ Anouk Wipprecht ดีไซเนอร์สาวชาวเนเธอร์แลนด์ โดยเธอได้ออกแบบและพัฒนาชุดดังกล่าวจากชุดสไปเดอร์ เดรส รุ่นแรกที่เคยเปิดตัวไปเมื่อปี 2012 โดยเพิ่มความเด่นสะดุดตาด้วยไนลอนสีขาวคุณภาพเยี่ยม พร้อมกับขากล ที่มีลักษณะคล้ายขาแมงมุมจำนวน 6 ขา และสร้างด้วยเครื่องพรินท์ 3 มิติ ซึ่งใช้เวลาในการพิมพ์ชุดจนแล้วเสร็จกว่า 60 ชั่วโมงเลยทีเดียว
ด้านฟีเจอร์ป้องกันตัวเองของชุดสไปเดอร์ เดรส 2.0 นั้น ถูกประมวลผลด้วยชิป Intel Edison ที่คอยรับข้อมูลจากเซ็นเซอร์ 2 แบบ ที่มีหน้าที่แตกต่างกัน โดยเซ็นเซอร์แบบแรกจะคอยวิเคราะห์ภาษากายและท่าทางของคนรอบตัวภายในรัศมี 7 เมตร ส่วนเซ็นเซอร์อีกตัวมีหน้าที่ตรวจสอบการหายใจของผู้สวมใส่ เพื่อดูว่าบุคคลรอบข้างทำให้กลัวหรือเปล่า ซึ่งหากเซ็นเซอร์ทั้ง 2 แบบพบว่ามีท่าทีคุกคามหรือเข้าใกล้ตัวผู้ใส่แบบกะทันหัน ก็จะสั่งให้ขากลทำงานทันที

อย่างไรก็ตาม ชุดสไปเดอร์ เดรส 2.0 ยังเป็นเพียงชุดต้นแบบเท่านั้น โดยทางผู้ผลิตได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการที่งาน CES 2015 ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และคาดว่าจะพร้อมออกสู่ตลาดในปี 2016 ส่วนผู้ที่สนใจอยากติดตามข่าวสารของชุดดังกล่าว ก็คลิกเข้าไปดูรายละเอียดที่เว็บไซต์ anoukwipprecht ได้เลยครับ
.
.
.
.
.
.
.
source: attoricastingit
Anouk Wipprecht è una stilista olandese nata nel 1985. Ha iniziato la sua formazione sulla moda alla tenera età di 14 anni e sin da piccola, ha sempre visto questo mondo come un’eterna sperimentazione: a livello emotivo, intellettuale e sensuale. Accanto a queste dinamiche, Anouk cerca di realizzare uno stato di connettività tra corpo e abbigliamento. Una fusione tra moda e tecnologia dunque, questa la vera vocazione della stilista olandese Anouk Wipprecht.
All’età di 25 anni, inizia a frequentare dei seminari all’Università di Malmo, che ruotano attorno alla tematica corpo/tecnologia, nel 2010, si laurea presso la Hogeschool voor de Kunsten di Utrecht e collabora con Aduen Darriba al progetto “Technosensual”. Un intenso racconto su accessori intesi come organismi di adattamento.
Oggi Anouk Wipprecht racconta un mondo (anche quello della moda) basato su spazi personali, sull’ipersensibilità e su problemi degli uomini resi più semplici dalla tecnologia moderna, che lei considera un’estensione della pelle. Le sue collezioni infatti, sono ricche di invenzioni tecnologiche applicate ai vestiti: ragni meccanici posti sulla parte superiore dell’abito, con zampe che si agitano quando qualcuno si avvicina; abito che si trasforma in fumo.
Anouk Wipprecht vanta collaborazioni molto importanti, Fergie dei Black Eyed Peas ad esempio. Per lei, la stilista olandese ha progettato delle scarpe luminescenti, che ha indossato durante XVI Superbowl.
.
.
.
.
.
.
.
source: iqintel

Intel Edison teknolojisiyle geliştirilen akıllı Spider Dress, modayı robotik teknolojisi ve giyilebilir teknolojilerle bir araya getirerek giyen kişinin duygularını ifade ediyor ve kişisel alanını koruyor

Buna çiftesi sert ama şık bir gece elbisesi diyebilirsiniz. Entegre kendini savunma mekanizmasına sahip bir giysi.

Deneysel tasarımcı Anouk Wipprecht’in yeni Spider Dress elbisesi, güzelliği bir ısırık ya da daha iyi bir ifadeyle bir dürtme ile cesurca birleştiriyor.

Bu ürpertici ve çekici elbise, tasarımcının robotik, giyilebilir teknoloji ve modayı bir araya getirdiğinde ortaya nelerin çıkacağını gösteren en yeni çalışması.

Hollandalı tasarımcı, beyin dalgalarını izleyen Synapse elbisesi, Smoke Dress, Intimacy 2.0, Cirque du Soleil için üç boyutlu baskı yöntemiyle hazırladığı giysiler ve Fergie’nin 2011′deki Super Bowl’da Black Eyed Peas canlı performansı sırasında giydiği elbise gibi yaratıcı çalışmalarıyla tanınıyor.

Geçtiğimiz sonbaharda bileklik ve gözlüğün ötesinde giyilebilir teknoloji ürünlerinde inovasyonları teşvik eden projelerde çalışmak üzere Intel’e geldi. Türünün tek örneği Spider Dress’i, sosyal normların sınırlarını zorladığı ve aştığı için “baş belası” olarak tanımlıyor.

“Günümüzde moda ve teknoloji bir araya geliyor ve ışıltılı elbiseler ya da sevimli eteklerden çok daha fazlası gerçek oluyor. Modanın insanları nasıl düşünmeye ve duygularını paylaşmaya teşvik ettiğini gösteriyorum.”

Tasarımcının en yeni çalışması, üç boyutlu baskı ile üretilen, yakası robotik örümcek bacaklarıyla bezenmiş bir deneysel elbise.

“Spider Dress, vücut ve dış dünya arasında bir arayüz gibi hareket ediyor,” diyor Wipprecht. “Bir etkileşim ortamı olarak teknolojiden ve giysinin kendisinden faydalanıyor.”

Spider Dress’in örümceğimsi olarak adlandırılan animatronik uzuvları, dışarıdan birinin elbiseyi giyenin kişisel alanına girdiği anda bunun farkına varıyor. Bacaklar, bilgisayar ve sensör teknolojileriyle çalışıyor ve otonom hareket edebiliyor, ama sahibinin duygularını ve isteklerini destekliyor ve bunlara uyum sağlıyor.

“Sistem mekanik örümcek bacaklara dayalı olduğundan, bacaklar tam anlamıyla giyen kişinin omuzlarında duruyor ve giyen kişiyle aynı görüş açısını kullanarak saldırıya geçiyor; sistem giyen kişinin nasıl hissettiğini biliyor ve bu hislere uyum sağlıyor,” diyor.

Kablosuz biyometrik sinyallerden faydalanan sistem, vücudun stres düzeyine göre çıkarımlarda bulunuyor. 12 farklı davranış durumunu ayırt edebiliyor. Wipprecht, bunun kendi vücudunuzla aklınızın ortak kontrolü ve eğitimi arasındaki ilginç ve karşılıklı bir etkileşim olduğunu düşünüyor.

“Sistem, agresif bir hızla yaklaşıldığında, bölge saldırısı moduna girerek yanıt veriyor,” diyor. “Ancak elbiseye doğru daha dikkatli, arkadaşça ve simbiyotik bir şekilde yaklaşırsanız, elbise sizi adeta ‚dansa’ davet eder gibi daha da yakınlaşmaya çağırabilir.”

Bu çalışmasında insan ve sistemler arasındaki etkileşimleri derinlemesine incelediğinden, bunun şimdiye kadar yaptığı en komplike elbise olduğunu söylüyor.

Aynı zamanda onun içindeki asiyi de ortaya çıkardığını düşünüyor.

“Bu elbise, giyen kişilerin genellikle sahip olduğu o çok tatlı karaktere daha fazla güç ve ‘psikolojik heyecan’ verme amacıyla yaratıldı,” diyor tasarımcı.

“Yaptığımız her şeye boyun eğen ve kabul eden bir sistemden ne öğrenebiliriz ki?” diye soruyor cüretkar bir şekilde.

Gömülü Intel Edison modülü, elbiseye bilgi işlem zekası sağlıyor. Wipprecht, önceden davranışları ölçmek için sensörler kullandığını, ancak elbiseye Edison modülünü entegre etmenin giyen herkesten veriler toplamasına, bunları saklamasına ve ölçmesine olanak tanıdığını söylüyor.

“Intel’in Edison teknolojisi [2013′teki orijinal prototip], tasarımımı en iyi versiyonuna yükseltmeme olanak tanıdı. Elbisenin en yeni versiyonu, tamamıyla üç boyutlu baskıyla üretildi, tam anlamıyla mekatronik ve ekstra duyumsal oldu,” diyor.

Günümüzde mikroişlemciler, mikrodenetleyiciler ve nesnelere bilgi işlem, iletişim ve İnternet erişimi sağlayan diğer modüller, giderek küçülüyor ve daha az enerji tüketiyor. Wipprecht, bu tür teknolojilerin bilgisayar kullanımının nerede ve hangi durumlarda mümkün olabileceğini ve istenebileceğini yeniden düşünmesine olanak tanıdığını belirtiyor.

“Artık karmaşık sinyalleri hızla işleyebilen, isteğe bağlı olarak depolayabilen, ekranlarla kablosuz bağlantı kurabilen ve tüm girdileri bir defada daha gelişmiş ve akıllı bir şekilde anlayabilen tasarımlar yapabilirim.”

Havalı yeni teknolojilerin zaman içinde gelip geçtiğini, ancak kullandığı modülün Spider Dress’in özü, adeta ‚kalp atışları’ olduğunu söylüyor. Bu ana bölüm, her şeyi gecikmeden akıcı bir şekilde yönetiyor ve kontrol ediyor.

“Mekanik sistemim birkaç saniye geç yanıt verirse, önemli bir mesajı iletememiş oluyor.

Wipprecht, robotiğe her zaman ilgi duyuyordu, ancak davranış uyumluluğundan faydalanarak, aslen yanınızda duran ayrı bir şey yerinde sizin parçanız olan bir robot geliştirdi.

Intel’in Yeni Cihazlar Grubu’nda deneyim mühendisi olan Todd Harple’a göre, teknoloji Wipprecht’e kişisel verilerden faydalanmanın eğlenceli bir yolunu sunuyor.

“Synapse elbisesi, EEG beyin aktivitesini ve kalp atışlarını gerçek zamanlı olarak ölçerken, Spider Dress yakınlık ve nefes almadan faydalanıyor,” dedi Harple. “Elbise, hızlı ya da sakin bir nefes alıp verme durumuna anında farklı şekillerde yanıt verebilecek.”

Elbise, vücudun sınırlarını anlayarak, giyen kişinin neler olduğunu fark etmesinden önce yükselen stres düzeyini hissedebilir.

“Bu sistem, giyen kişi adına hareket eden bir arabirim, ancak sosyal çalışmalar ve çevresel psikoloji aracılığıyla programlanan mantık ve verilere dayanarak kendi fikrini de göz önünde bulunduruyor,” diye açıklıyor Wipprecht.

Tasarım Ayrıntıları

Elbisenin omuz plakaları dokuz farklı derecede hareket kabiliyetine sahip.

Hareket için 20 servo ile donatılmış.

Vücudun etrafında 7 metrelik bir alanı ölçen yakınlık sensörlerini kullanıyor.

Ten ile bağlantılı entegre soluma sensörü mevcut. Bu sensör, programlanan davranışı ‘dost ateşi’ moduna ayarlıyor.

Elbise dijital olarak tasarlandı ve Selective Laser Sintering yöntemi kullanılarak üç boyutlu baskı ile üretildi.

İnci beyazı naylondan yapıldı ve kompleks geometrik parçaların baskısı 60 saatten uzun sürdü.