Silk Pavilion II
Bloom is een interactieve installatie die reageert op de beweging en gebaren van het publiek. Met behulp van interactiviteit met laseraanraking genereert het publiek digitale bloemen in bloei die een geluidscompositie creëren die verandert naargelang de actie van de gebruiker. Gebouwd volgens een parametrische benadering van geluids- en visuele architectuur, wordt de installatie gepresenteerd als een systeem met een hoog proces van willekeurige creatie. In die zin is elke interactie uniek en onnavolgbaar. Het publiek communiceert rechtstreeks met de digitale wereld door middel van de beweging van hun handen, waardoor abstracte lichten en beelden ontstaan. Dit onderzoekt de praktijk van menselijke beweging om de expressie en communicatie van beweging te vergemakkelijken en om nieuwe paradigma’s te ontwerpen en te ontwikkelen voor interactie met computers door middel van beweging.

Shenzhen Citizen Square
Cao Yuxi is een nieuwe mediakunstenaar wiens oeuvre zich uitstrekt over audiovisuele installaties, interactieve kunst, meeslepend ruimtelijk ontwerp en codering. Van zijn monumentale show in Shenzhen, waar 41 gebouwen van de skyline van de stad als canvas werden gebruikt, tot de hypnotiserende audiovisuele serie Dimensional Sampling en de op QR-codes geïnspireerde beelden, Cao’s werk confronteert de menselijke waarneming en daagt de kijker uit om na te denken over de veelzijdige aspecten van het moderne leven en het digitale tijdperk.

MATT3R
De reis begint in de eerste dimensie, de beelden evolueren en nemen fysieke parameters en constanten op in het gedrag van de verschillende digitale deeltjes. Tijdens de interactieve audiovisuele ervaring reageren de deeltjes op de fundamentele krachten van het universum zoals zwaartekracht, elektromagnetisch, sterk nucleair en zwak nucleair. Omdat licht een fundamenteel element is als het gaat om praten over het universum, de schepping en de materie, bevat Matter een reeks lichtbuizen die reageren op het audiovisuele en deel uitmaken van de interactieve ervaring. Hoe kan het ook anders, Vitamin heeft de hele audiovisuele ervaring ontworpen met interactiviteit. Tijdens de hele ervaring kunnen gebruikers communiceren met de beelden door hun trajecten te wijzigen en parameters toe te voegen, waardoor elke passage uniek en onherhaalbaar wordt. Om de interactie uit te voeren, wordt een reeks dieptecamera’s gebruikt die de beweging vastleggen van mensen rond het afgebakende gebied om te communiceren. De 2D- en 3D-visuals zijn ontworpen met Touchdesigner, een tool waarmee je in realtime audiovisuals kunt ontwerpen, terwijl de audio is ontworpen door Carlos Vera, van Noiz.es, met behulp van Ableton.

Fulgurations
Fulgurations is een generatieve installatie samengesteld uit een reeks LED-schermen die een inhoud in constante mutatie toont. Het reageert op een algoritme ontworpen door Studio Daniel Canogar, geïnspireerd door de cellulaire activiteit en ander soort collectief gedrag en natuurpatronen. De code die deze beelden regeert, maakt gebruik van het computationele principe van cellulaire automaten, ontwikkeld door de wiskundige John von Neumann. De logica van dit systeem werkt door de invloed van naburige eenheden, wat collectief gedrag in de keten uitlokt met een hoge esthetische waarde.

Deep Meditations
Diepe Meditaties: Een korte geschiedenis van bijna alles in 60 minuten is een grootschalige video- en geluidsinstallatie; een meerkanaals, één uur durende abstracte film; een monument dat het leven, de natuur, het universum en onze subjectieve beleving ervan viert. Het werk nodigt ons uit op een spirituele reis door langzame, meditatieve, voortdurend evoluerende beelden en geluiden, verteld door de verbeelding van een diep kunstmatig neuraal netwerk.

Losing Control
Guda Koster (Amsterdam) werkt al een leven lang met textiel, en daar is sinds enige jaren de fotografie als medium bijgekomen. Het is werk dat zich begeeft in het gebied tussen mode, beeldhouwkunst, fotografie en performance. Kort gezegd maakt ze foto’s waarin zij zelf figureert als drager van textiele vormen die niet of nauwelijks wat met ‘kleding’ te maken hebben. De ruimtelijke situaties in het atelier worden, eenmaal gefotografeerd, vrijwel platte beelden.

Last Child in the Woods
Melanie Bonajo studied at the Gerrit Rietveld Academy and completed residencies at the Rijksakademie voor Beeldende Kunst in Amsterdam (2009-10) and at ISCP in New York (2014).

In de zacht aanwezige performance van Marline van der Eijk verstrijkt de tijd wél heel duidelijk. De performance, zeker wanneer die niet met filmbeelden wordt vastgelegd, is natuurlijk bij uitstek het medium waarin de tijd een onderdeel, zeg maar gerust een gereedschap is. Met enige zorg wordt de bezoeker een klompje ijs in de vorm van een hand aangeboden om enige tijd in eigen handen te koesteren. Maar wat doe je met zo’n ijskoud smeltend handje? Het koesteren in hartelijkheid en vriendschappelijkheid? Daardoor zal het des te harder smelten. Daartegenover is het vrijwel onmogelijk deze handreiking van Van der Eijk te weigeren.

Reinoud Oudshoorn gebruikt perspectief, afkomstig uit de illusionaire taal van de schilderkunst en gebruikt die in zijn beelden. Op die manier wil hij een brug slaan tussen de ruimtelijke illusie van het platte vlak en de concrete realiteit van het driedimensionale beeld Oudshoorn’s beelden ontstaan vanuit het staren en kijken naar een wit vlak, dat geleidelijk in een ruimte verandert. Daaruit komen tekeningen voort. De keuze voor een materiaal hangt samen met de gekozen tekening en met de technische mogelijkheden: ijzer verwijst naar grafiet, hout is interessant vanwege de lijnen van de nerf, matglas geeft diepte. Een schilderij is hem teveel een illusie en een driedimensionaal beeld teveel realiteit.

SOPLARTE
Charlotte Van Wouwe is een beeldend kunstenares met een fascinatie voor muziek. Haar werk bestaat hoofdzakelijk uit glas. Met haar glazen blaasinstrumenten verbond ze glas en muziek. Ze vormde het kwartet Soplarte (Soplar is Spaans voor blazen) met Berlinde Deman, Marie-Anne Standaert en Bart Maris. Samen ontwikkelden ze een sterk visueel én auditief project dat in première ging tijdens Festival van Vlaanderen Gent 2009. Van Wouwe verrast het publiek met de broosheid van glas en de sterkte van het geluid.

Barock
De installatie Barock is gemaakt van foto’s van barokke elementen uit de Abdijkerk van Bellelay, gebouwd in 1741 door Franz Beer. Navigeer je met de foto’s door de barokke architectuur met grandioos versierde pilaren en bogen. Renate Buser maakte deze foto’s en plaatste de realistische, maar platte beelden in de kerk om zo te kunnen spelen met onze perceptie.