Rook Jurk
Collega-ontwerper Valerie Lamontagne schrijft: “SMOKE DRESS is een samenwerking tussen fashiontech-ontwerper Anouk Wipprecht [NL] en technoloog Aduen Darriba [NL]. De jurk is een draadloze en draagbare tastbare couture “rookgordijn” doordrenkt met het vermogen om zichzelf plotseling visueel uit te wissen door de uitscheiding van een rookwolk. Omgevingsrookwolken worden gecreëerd wanneer de jurk een naderende bezoeker detecteert en zichzelf zo camoufleert in zijn eigen materialiteit. De ROOKJURK, met zijn losse net van metalen draden en elektrische draad, werkt op de schaal van de magische illusionistentruc, waardoor een hypothetische assistent van een goochelaar haar eigen verdwijnende act kan uitvoeren.

ISO
De headliner van de tentoonstelling was een projectiesculptuur genaamd “ISO”, die ter plaatse in China werd gemaakt en in het midden van de kamer werd geplaatst met een indrukwekkende soundtrack van 5 minuten gemaakt door EnterNull. Monkey’s belangrijkste focus was het beheersen van de zintuigen, zodat mensen zich in de ruimte verzamelen en een sculpturale aanwezigheid hebben, ze visueel begroeten met vorm en geluid. Ze moedigden een diepe onderdompeling in isomorfe vorm aan door in haar ogen te staren en genegenheid te koesteren, een sombere bevestiging van een plat oppervlak en volumetrisch licht.

Plexus
pour Kaori Ito
Soms is dans gewoon wonderschoon. Een visueel hoogtepunt is de installatieperformance Plexus van regisseur Aurélien Bory en danseres Kaori Ito. Bory schiep met Plexus ‘een portret in dans’ van Ito. De Japanse danseres en choreografe studeerde klassieke dans in Tokio en moderne dans in de VS. Ze stond eerder in Julidans NEXT, het talentenpodium. Bory ontwierp een installatie van vijfduizend nylondraden die Ito omsluiten als een marionet.Beperkt door die ruimte verkent Ito haar mogelijkheden. Ze zweeft, danst, valt, draait rond. Haar spel is poëtisch en dromerig, maar tot in de perfectie uitgevoerd.

SOPLARTE
Charlotte Van Wouwe is een beeldend kunstenares met een fascinatie voor muziek. Haar werk bestaat hoofdzakelijk uit glas. Met haar glazen blaasinstrumenten verbond ze glas en muziek. Ze vormde het kwartet Soplarte (Soplar is Spaans voor blazen) met Berlinde Deman, Marie-Anne Standaert en Bart Maris. Samen ontwikkelden ze een sterk visueel én auditief project dat in première ging tijdens Festival van Vlaanderen Gent 2009. Van Wouwe verrast het publiek met de broosheid van glas en de sterkte van het geluid.