highlike

TARA KEENS-DOUGLAS

source: iidexcanada

Ecstatic Spaces by Tara Keens-Douglas studies the relationship of Trinidad’s Carnival to personal architecture and the spaces they create and occupy.

Costumed, Carnival embraces laughter and the grotesque, and gives the community identity. The chaos of parade, music, and dance fuses the body with the costume, telling the untold story of the masquerader. The architecture of costume serves its wearers. Its significance lies in its affirmation of identity, while accommodating an emotional and sensuous experience.

In developing the costumes, Tara captures the carnival body in the act of becoming, taking inspiration from earthy worldliness, while also giving out to it. Costume enables the individual to wake an essential connection to the community, becoming part of something larger. It turns the ordinary and mundane into something both communicative and fantastical.

The costume designs refer to four operations: appropriation, exaggeration, submersion and sublimation (only the first two can be seen here, with the latter two shown in an upcoming post). The designs are grotesque, making extreme exaggerations and unfathomable representations of the body, violating the idealized, classical body. They are an ephemeral architecture – fragile and mobile. They temporally distort the true nature of the body, transforming the wearer, perhaps disclosing new natures. They make a new “facade”, or emphasize one already in play. They are, in a way, architecture of the persona.
.
.
.
.
.
.
.
source: ptwikinoticia

Arquiteto Tara Keens Douglas tem uma coleção de roupas extravagantes, feito exclusivamente de mão-papel dobrado. Esta menina originalmente de Trinidad e Tobago estava interessado em criar peças de “arquitetura efêmera” que refletem o espírito do feriado de Trinidad, realizada todos os anos antes da Quaresma. TUESDAY, 28 AUGUST 2012 20:17
Arquiteto Tara Keens Douglas tem uma coleção de roupas extravagantes, feito exclusivamente de mão-papel dobrado. Esta menina originalmente de Trinidad e Tobago estava interessado em criar peças de “arquitetura efêmera” que refletem o espírito do feriado de Trinidad, realizada todos os anos antes da Quaresma.

Tara Keens Douglas – vestido de papel

Diz-se que, em Trinidad e Tobago, o momento não é carnaval é dedicado a preparar-se para este evento. Ou seja, enquanto o carnaval dura alguns dias, o resto do ano são preparações refinados. Nos últimos 13 anos, Tara Keens Douglas perdeu apenas três vezes nas festividades. Na verdade, se deixaram de viver em Trinidad era apenas para atender à faculdade no Canadá. Mais tarde, ele obteve um diploma de pós-graduação da Universidade de Waterloo, em 2011, o projeto consistiu destes trajes de papel, visando a criação de uma ponte entre a arquitetura , o corpo feminino e dança.

Cultura e Ciência – Strange Inventions
TUESDAY, 28 AUGUST 2012 20:17
Arquiteto Tara Keens Douglas tem uma coleção de roupas extravagantes, feito exclusivamente de mão-papel dobrado. Esta menina originalmente de Trinidad e Tobago estava interessado em criar peças de “arquitetura efêmera” que refletem o espírito do feriado de Trinidad, realizada todos os anos antes da Quaresma.

Tara Keens Douglas – vestido de papel

Diz-se que, em Trinidad e Tobago, o momento não é carnaval é dedicado a preparar-se para este evento. Ou seja, enquanto o carnaval dura alguns dias, o resto do ano são preparações refinados. Nos últimos 13 anos, Tara Keens Douglas perdeu apenas três vezes nas festividades. Na verdade, se deixaram de viver em Trinidad era apenas para atender à faculdade no Canadá. Mais tarde, ele obteve um diploma de pós-graduação da Universidade de Waterloo, em 2011, o projeto consistiu destes trajes de papel, visando a criação de uma ponte entre a arquitetura , o corpo feminino e dança.

Tara Keens Douglas – vestido de espaldas

“Eu sou de Trinidad ao osso”, disse o jovem arquiteto. “Eu participar do carnaval a cada ano. Foi precisamente a natureza frenética desta celebração, que me fez pensar sobre tudo o que uma roupa pode fazer para o corpo:. A desinibição com tornar-se alguém novo e diferente ”

De acordo com a Tara, qualquer traje (carnaval ou não) é uma ferramenta de comunicação, um meio para conectar o corpo com o espaço, uma obra de arquitectura, a partir de outros métodos, também é capaz de executar. Além disso, as fantasias de carnaval, por vezes, tornam-se criminosos, como eles jogam com a identidade sexual, longe das formas convencionais de vestido, um apelo estético grotesco. Ternos Tara estar em conformidade com essas características, mas também possuem a subtileza ea natureza elementar do papel. Eles são capazes de vestido e formas do corpo exageradas, mas também para sublimar a figura feminina.
.
.
.
.
.
.
.
source: monkeyzen

La arquitecta Tara Keens Douglas tiene una colección de vestidos de carnaval, hechos exclusivamente de papel doblado a mano. Esta chica originaria de Trinidad y Tobago se interesó en crear piezas de “arquitectura efímera” que reflejaran el espíritu de las fiestas trinitenses, celebradas cada año antes de la cuaresma. Se dice que, en Trinidad y Tobago, el tiempo que no es de carnaval se dedica a prepararse para esta fiesta. Es decir que, mientras que el carnaval dura unos pocos días, el resto del año se afinan los preparativos. En los últimos 13 años, Tara Keens Douglas sólo se ha faltado al festejo en tres ocasiones. De hecho, si dejó de vivir en Trinidad fue sólo para asistir a la Universidad en Canadá. Tiempo después, obtuvo un posgrado por la Universidad de Waterloo, en 2011, cuyo proyecto estuvo compuesto por estos trajes de papel, que se proponen crear un puente entre la arquitectura, el cuerpo femenino y la danza.

“Soy trinitense hasta los huesos”, asegura la joven arquitecta. “Participo en el carnaval cada año. Fue precisamente el carácter frenético de esta celebración lo que me puso a pensar en todo lo que un atuendo es capaz de hacer por el cuerpo: de la desinhibición al hecho de convertirse en alguien nuevo y diferente.”

De acuerdo con Tara, cualquier traje (de carnaval o no) es una herramienta de comunicación, un medio para conectar el cuerpo con el espacio, una labor que la arquitectura, desde otros métodos, también es capaz de llevar a cabo. Por otra parte, los atuendos carnavalescos se vuelven a veces transgresores, pues juegan con la identidad sexual, se alejan de las formas convencionales del vestido, apelan a una estética grotesca. Los trajes de Tara se apegan a estas características pero, además, poseen la sutileza y el carácter elemental del papel. Son capaces de vestir y exagerar las formas del cuerpo, pero también de sublimar la figura femenina.
.
.
.
.
.
.
.
source: arredoeconvivio

La collezione Ecstatic Spaces si basa su un processo di trasformazione.

Lo scorso anno ha completato la sua tesi di Master in Architettura presso l’Università di Waterloo in Ontario, Canada.

Tara Keens Douglas ha presentato una serie di costumi di carnevale in carta piegata e corda ritorta come parte della sua tesi di master. Il suo lavoro di progettazione è stato scelto per la mostra collettiva presso la Gallerie di Cambridge in Ontario, Canada.

Sfida la rappresentazione architettonica attraverso costumi che incarnano le esperienze di trasformazione del Masquerader. I costumi sono indicati come quattro operazioni di appropriazione, esagerazione, immersione e sublimazione. Sono tutti strumenti di comunicazione, un mezzo tra corpo e spazio. Ogni persona trasforma il corpo durante il carnevale, attraverso il suo travestimento e la sua estensione. Insieme producono un’esperienza fuori dal corpo. Il Carnevale di Trinidad è stato introdotto dai francesi e adattato da diverse popolazioni del Trinidad. Nel festival, tutto è a testa in giù e dentro e fuori. Questa inversione è espressa in una risata. Gli abitanti di Trinidad comunicano attraverso la natura giocosa e sensuale del costume di carnevale. Essi descrivono umoristicamente le difficoltà del mondo politico.

E’ il costume contemporaneo femminile nel Carnevale che sfida maggiormente le convenzioni. Ecco il perché della scelta della forma femminile. Ho iniziato con il costume dal titolo ‘appropriazione‘, un costume drago per il Carnevale contemporaneo femminile. Esso imita la natura aggressiva del costume drago e si fonde con il corpo altamente sensuale. Ho usato le forme astratte che evocano il drago. Ho modellato e manipolato, tirato, cordonato, e strappato fino a raggiungere la forma desiderata.

I quattro disegni dei costumi sono grotteschi, riportando esagerazioni estreme e insondabili rappresentazioni del corpo, violando il corpo classico idealizzato. I costumi sono effimere architetture – fragili e portatili. Essi temporaneamente falsano la vera natura del corpo, trasformando chi lo indossa, forse rivelando nuove nature dell’essere. Creano una nuova “facciata”, o sottolinearno ciò che è già in gioco. Essi sono, in un certo senso, l’architettura della persona.
.
.
.
.
.
.
.
source: izuminki

Что такое карнавальный костюм? В понимании любого обывателя – яркий, запоминающийся наряд с обилием декора и всевозможной мишуры. А, если вспомнить о Бразилии, то перед глазами предстанет эротичный купальник-бикини и огромные перья.

Но дизайнер Тара Кинс-Дуглас (Tara Keens-Douglas) предлагает нам отказаться от стереотипов и привычной пестроты. Её мини-коллекция карнавальных платьев Ecstatic Spaces выполнена в белом цвете, зато отличается необычностью форм и материалов. Для жителей острова Тринидад (часть государства Республика Тринидад и Тобаго) Карнавал, который традиционно проходит в конце февраля-начале марта – любимейший праздник. Вся страна вовлечена в шумное и красивое действо. И дизайнер Тара Кинс-Дуглас, как истинная уроженка Тринидада, ежегодно принимала в нём участие. До тех пор, пока не уехала на учёбу в Канаду. Но ностальгия – дама настырная, везде достанет. Так что неудивительно, что для своей дипломной работы Тара создала серию карнавальных костюмов Ecstatic Spaces. Не слишком традиционных. «Карнавал длится всего несколько дней, зато весь год мы живём в подготовке и воспоминаниях о нём», – говорят жители Тринидада. Вот и Тара готовила свою мини-коллекцию если не 12 месяцев, то немногим меньше. Ведь работать пришлось с таким хрупким материалом, как бумага. В итоге на свет появились четыре платья: каждое с уникальным именем и собственной изюминкой. К примеру, наряд Appropriation изготовлен в технике оригами и своими очертаниями напоминает чешую традиционного для восточного карнавала дракона. Экстравагантное платье Exaggeration представляет собой слегка преувеличенные женские формы, искусно свитые из белого каната. Костюм Submersion – это множество мягких щупалец, превращающих свою хозяйку в стильного гуманоида-осьминога или причудливую водоросль. А вот самой сложной моделью, пожалуй, стала Sublimation – длинное платье из плотной бумаги с «настоящими» крыльями, которые легко привести в движение. «Костюмы – это эфемерная архитектура, лёгкая и мобильная», – говорит Тара, которая как раз работает нынче с архитекторами. И, глядя на платья Ecstatic Spaces, тяжело с этим не согласиться.
.
.
.
.
.
.
.
source: israelidesigncoil

האופנאית הנודעת קו קו שאנל אמרה פעם, שההבדל בין אופנה לארכיטקטורה, הוא בפרופורציות.
Tara Keens-Douglas סיימה עתה את לימודי הארכיטקטורה באוניברסיטה של אונטריו קנדה ובעבודת הגמר שלה Ecstatic Spaces, היא חוקרת את הקשר בין תלבושות הקרנבל בארץ מולדתה טרינידד, לארכיטקטורה אישית. באמצעות מבני לבוש מנייר לבן העוטים נשים, היא ממחישה כי התלבושות הגרוטסקיות של הקרנבל יוצרות הגזמה וסובלימציה, הן מהוות כלי תקשורת בין הגוף לחלל, הן דרך לביטוי עצמי, הן רוויות הומור, לועגות לרצינות של העולם הפוליטי שמנהל את חיינו והן חוצות מעמדות. התלבושת היא אם כך הארכיטקטורה של הגוף, מעצימה את הגוף ונותנת לו פרופורציות שאין לו ועושה לו אידיאליזציה. התלבושות גם מעניקות זהות לקהילה, ומאפשרות לנו לצאת מתוך גופנו ולהתחבר למשהו רחב יותר, לאקסטזה של הפסטיבל שמסביב.
.
.
.
.
.
.
.
source: tkdslackerzgroup

Originally from Trinidad & Tobago, Tara Keens-Douglas holds a Master’s degree in Architecture from the University of Waterloo, Canada. Her design work challenges architectural representation through a variety of mediums and has been exhibited at the Cambridge Galleries, Canada and published internationally in DOMUS Israel, MORF (Netherlands), Dezeen and Wallpaper online galleries. Her recent exhibition piece titled “Tapestry” at CUTMR exhibition won a 2013 TO DO Jurors Choice Award from Herman Miller & Designlines Top 100 products during Toronto’s 2013 Design week.

1. ‘Ecstatic Spaces’ studies the relationship of Trinidad’s Carnival to personal architecture and the spaces they create and occupy. The costumes are referred to as four operations of appropriation, exaggeration, submersion and sublimation. They are tools of communication, a medium between body and space. Each transforms the body during carnival, through its disguise and extension, producing an out of body experience.

2. ‘Tapestry’ is a dynamic paper sculpture that undulates in space. The sculpture expands and contracts to form a colourful landscape.